[Burke]: កិច្ចប្រជុំរបស់គណៈកម្មាធិការសាលា Medford ឥឡូវនេះនឹងមកដល់។ គោលបំណងនៃគណៈកម្មាធិការទាំងមូលគឺដើម្បីឱ្យបេក្ខជនចុងក្រោយរបស់យើងទាំងពីររូបសម្រាប់នាយកសាលាមកជួបជាមួយយើង ហើយធ្វើបទបង្ហាញ ដើម្បីយើងអាចវាស់ស្ទង់ស្ទីលរបស់ពួកគេ និងរបៀបដែលពួកគេមានទំនាក់ទំនងជាមួយយើង។ ដូច្នេះការប្រជុំនេះនឹងមកបញ្ជានៅម៉ោង ៣ រសៀល។ លេខាធិការនឹងហៅក្រឡុក។
[Kreatz]: លោកស្រី DiBenedetto? បច្ចុប្បន្ន។ លោកស្រី Kierkegaard? លោកស្រី ថ្ម? អវត្តមាន។ លោក Ricciaro? អវត្តមាន។ លោក Russo? បច្ចុប្បន្ន។ អ្នកស្រី Van der Kloot? បច្ចុប្បន្ន។ អភិបាលក្រុង Burke? បច្ចុប្បន្ន។
[Burke]: ដោយការជូនកាដូដល់អវត្តមាន យើងខ្ញុំនឹងក្រោកឡើងគោរពទង់ជាតិរបស់យើង។
[Ruseau]: ខ្ញុំសូមសន្យាភក្តីភាពចំពោះទង់ជាតិនៃសហរដ្ឋអាមេរិក និងចំពោះសាធារណរដ្ឋដែលខ្លួនឈរ ជាប្រជាជាតិមួយនៅក្រោមព្រះ មិនអាចបំបែកបាន ជាមួយនឹងសេរីភាព និងយុត្តិធម៌សម្រាប់ទាំងអស់គ្នា។
[Burke]: សូមអរគុណ។ ហើយអ្នកចុងក្រោយដំបូងរបស់យើងជាមួយយើងនៅថ្ងៃនេះគឺលោកវេជ្ជបណ្ឌិត Maurice Edouard Vincent ។ សូមស្វាគមន៍មកកាន់ Medford ។ ខ្ញុំដឹងថាអ្នកបានចំណាយពេលវេលាដ៏ល្អប្រសើរនៃថ្ងៃនេះមកទស្សនាសាលារៀនរបស់យើង និងជួបជាមួយរដ្ឋបាលកណ្តាលផងដែរ។ ដូច្នេះសូមអរគុណចំពោះការប្តេជ្ញាចិត្តពេលវេលាដែលអ្នកបានដាក់ចូលទៅក្នុងនេះ។ ហើយកាលពីសប្តាហ៍មុន យើងបានទៅលេងបូស្តុន។ ដូច្នេះ យើងបានចំណាយពេលជាច្រើនជាមួយនឹងលោកវេជ្ជបណ្ឌិត Maurice ក៏ដូចជាក្រុមរបស់នាង។ និងមិត្តរួមការងារ ហើយយើងបានស្គាល់នាងកាន់តែច្បាស់បន្តិចផងដែរ។ ដូច្នេះសូមអរគុណសម្រាប់ការចូលរួមជាមួយយើងនៅថ្ងៃនេះ។ ផែនការគឺដើម្បីធ្វើសេណារីយ៉ូបីផ្សេងគ្នា។ ទីមួយត្រូវបានផ្តល់ជូនដល់បេក្ខជនចុងក្រោយនីមួយៗ ហើយពួកគេបានរៀបចំ PowerPoints ដើម្បីបង្ហាញជូនយើងនៅថ្ងៃនេះ និងចំណុចពិភាក្សារបស់អ្នក។ ហើយបន្ទាប់មកយើងនឹងមានសំណួរ និងចម្លើយខ្លីៗចំនួនពីរ ដើម្បីបញ្ចប់រឿងនេះ។ សូមអរគុណ។ សូមស្វាគមន៍។
[Ruseau]: មីក្រូហ្វូនរបស់អ្នកអាចបើក វាប្រហែលជាមិនមានទេ។
[Edouard-Vincent]: ការធ្វើតេស្ត។ យើងទៅ។ អរុណសួស្តី។ ខ្ញុំពិតជារំភើបណាស់ដែលបានមកទីនេះនៅរសៀលនេះ ដើម្បីបង្ហាញពីកិច្ចការចុងក្រោយរបស់ខ្ញុំ ដូច្នេះខ្ញុំសូមអរគុណអ្នកសម្រាប់ឱកាសនោះម្តងទៀត។ សូមស្វាគមន៍។ ដូច្នេះខ្ញុំត្រូវបានគេចោទប្រកាន់ពីកិច្ចការមួយ គឺកិច្ចការសាលាមធ្យម។
[Burke]: តើអ្នកចង់ឱ្យខ្ញុំអានសេណារីយ៉ូមួយទេ?
[Edouard-Vincent]: មានសាលាមធ្យមពីរនៅក្នុងទីក្រុងរបស់យើង។ សាលាទាំងពីរមានកម្មវិធីសិក្សា និងកម្រិតបុគ្គលិកដូចគ្នា។
[Burke]: ឪពុកម្តាយមានជម្រើសថាតើសាលាណាដែលពួកគេនឹងជ្រើសរើស។ សាលាមួយគឺ Andrews ទាក់ទាញការជ្រើសរើសកាន់តែច្រើន ជាងសាលាផ្សេងទៀតនៅក្នុងការបញ្ចូលគ្នា។ ភាពខុសគ្នាគឺសំខាន់ ហើយកម្រិតចូលថ្នាក់ទី 6 សិស្ស 50 នាក់ គឺជាការប៉ាន់ប្រមាណនៃភាពខុសគ្នា។ សូមស្វែងរកឯកសារភ្ជាប់មកជាមួយនូវរបាយការណ៍មួយដែលត្រូវបានផ្តល់ជូនគណៈកម្មាធិការសាលាលើប្រធានបទនេះ។ តើអ្នកនឹងផ្តល់យោបល់អ្វីខ្លះ ដើម្បីដោះស្រាយស្ថានភាពនេះ?
[Edouard-Vincent]: ដូច្នេះបញ្ហានៃការអនុវត្ត ដូចដែលអភិបាលក្រុង Berk ទើបតែបានអានមកយើងគឺថា មាននិន្នាការមិនធម្មតានៃការកើនឡើងនៃការចុះឈ្មោះសិស្សនៅ Andrews ។ ដូច្នេះហើយ ស្លាយទីមួយនេះគឺគ្រាន់តែបង្ហាញពីការកើនឡើងនៃការចុះឈ្មោះនៅ Andrews និងការថយចុះនៃការចុះឈ្មោះនៅ Liverrande។ ដូច្នេះហើយ ទោះបីជាខ្ញុំត្រូវបានគេផ្តល់ទិន្នន័យខ្លះក៏ដោយ ខ្ញុំបានទៅ ហើយបានធ្វើការស្រាវជ្រាវបន្ថែមបន្តិចទៀត ត្រលប់ទៅឆ្នាំ 2013-14 វិញ។ ដូច្នេះនៅពេលយើងកំពុងសម្លឹងមើលនិន្នាការចុះឈ្មោះសម្រាប់ទាំង McGlynn និង Andrews ពណ៌ខៀវស្រាលគឺ McGlynn ហើយពណ៌ស្វាយតំណាងឱ្យ Andrews ។ ដូច្នេះហើយ សម្រាប់ថ្នាក់ទីប្រាំមួយ ដូចដែលអ្នកអាចឃើញមានគម្លាត ហើយគម្លាតកាន់តែទូលំទូលាយសម្រាប់ឆ្នាំសិក្សាបច្ចុប្បន្ននេះ ហើយឈានទៅឆ្នាំក្រោយ គម្លាតកាន់តែធំ។ ថ្នាក់ទី 7 និងថ្នាក់ទី 8 ការព្យាករណ៍នៃការចុះឈ្មោះមានភាពជាប់លាប់ប៉ុន្តែថ្នាក់ទី 6 គឺជាថ្នាក់មួយក្នុងចំណោមថ្នាក់ដែលមានការផ្លាស់ប្តូរគួរឱ្យកត់សម្គាល់ឬគួរឱ្យកត់សម្គាល់។ ហើយខ្ញុំចង់បញ្ជាក់ថា បញ្ហាសំខាន់នោះកំពុងកើតឡើងនៅថ្នាក់ទី៦។ ទិន្នន័យមួយចំនួនដែលត្រូវបានចែករំលែកជាមួយខ្ញុំផងដែរដើម្បីពិនិត្យគឺជាទិន្នន័យប្រជាសាស្ត្រ។ ហើយខ្ញុំគ្រាន់តែនឹងគូសបញ្ជាក់នូវចន្លោះដែលធំជាងគេពីរគឺសម្រាប់អាហារថ្ងៃត្រង់ដោយឥតគិតថ្លៃ និងកាត់បន្ថយ ដែលជាផ្នែកខាងក្រោម។ បារពីរ ហើយនៅទីនេះការចុះឈ្មោះគ្រួសារ Caucasian របស់យើងរវាង Andrews និង McGlynn ។ ចំនួនប្រជាជនផ្សេងទៀត គម្លាតគឺតូចជាង ប៉ុន្តែវាត្រូវបានបង្ហាញនៅក្នុងទិន្នន័យដែលខ្ញុំត្រូវបានផ្តល់ឱ្យហើយវាមានតម្លៃគួរកត់សម្គាល់នៅក្នុងគំរូនេះថាមាន ប្រហែលជាគម្លាតនៃការយល់ឃើញ។ ហើយទិន្នន័យដែលមិនត្រូវបានបង្ហាញនៅទីនេះគឺជាទិន្នន័យ ELL ។ Andrews មានសិស្សភាសាអង់គ្លេស ELL 0.2% ហើយ McGlynn មាន 13% ។ នេះគ្រាន់តែជាទិន្នន័យបន្ថែមមួយប៉ុណ្ណោះ។ ដែលបង្ហាញពីការសម្តែងរបស់សាលាទាំងពីរ ពណ៌ខៀវស្រាលគឺជាពណ៌ស្វាយរបស់ McGlynn និង Andrew នេះគឺថ្នាក់ទី 6 ពណ៌ខៀវ 8 MCAS ។ ហើយមានគម្លាត 20 ពិន្ទុនៅក្នុង ELA នៃសិស្ស ភាគរយនៃសិស្សជួប និងលើសពី។ ហើយនៅក្នុងគណិតវិទ្យា ទិន្នន័យក៏នៅទីនោះដែរ ២៣% និង ៤៨%។ ប៉ុន្តែដូចដែលខ្ញុំបង្ហាញទិន្នន័យ MCAS នេះ ប្រសិនបើយើងក្រឡេកមើលទៅក្រោយ មានតំបន់មួយចំនួនដែលមានចំនួនប្រជាជន ELL ខ្ពស់ជាង។ សិស្សពិការវាមាន 19 និង 20% ។ ទោះបីជាពួកគេកំពុងបម្រើសិស្សខុសៗគ្នា ឬសិស្សដែលមានតម្រូវការខ្ពស់ក៏ដោយ វាជាចំនួនប្រជាជនខុសៗគ្នា ប៉ុន្តែវាអាចជាផ្នែកមួយនៃរឿងរ៉ាវនៃទិន្នន័យ។ ទោះបីជាខ្ញុំកំពុងបង្ហាញលេខក៏ដោយ ខ្ញុំដឹងថាមានរឿងនៅពីក្រោយលេខដែលត្រូវបានបង្ហាញ ហើយខ្ញុំមិនមានរូបភាពពេញលេញនោះទេ។ ដូច្នេះ ដោយការផ្ទុកទិន្នន័យខាងមុខ ខ្ញុំចង់បង្ហាញកិច្ចការដែលខ្ញុំមាន។ ខ្ញុំត្រូវបានបង្ហាញជាមួយនឹងជម្រើសប្រាំពីរ ហើយនេះគឺជាជម្រើសទាំងប្រាំពីរដែលមាននៅចំពោះមុខអ្នក។ ជម្រើសទី 1 ដើម្បីមិនផ្លាស់ប្តូរ បន្ថែមកម្មវិធីឯកទេស បំបាត់ជម្រើស និងប្រព័ន្ធឆ្នោត។ ដូច្នេះទាំងនេះគឺជាលទ្ធផលដែលអាចកើតមានទាំងប្រាំពីរដែលខ្ញុំត្រូវបានចោទប្រកាន់ពីបទគិតអំពីដំណោះស្រាយដែលអាចកើតមាន។ ដូច្នេះហើយ នៅពេលដែលខ្ញុំកំពុងមើលទិន្នន័យ និងគិតអំពីកិច្ចការដែលនៅជិតនោះ អ្វីដែលធ្វើឱ្យខ្ញុំចាប់អារម្មណ៍នោះគឺថា ការផ្លាស់ប្តូរមិនអាចកើតឡើងពេញមួយយប់បានទេ តាមពិតការផ្លាស់ប្តូរនោះត្រូវការពេលវេលា។ ហើយអតុល្យភាពមួយចំនួនដែលកំពុងកើតឡើងគឺដោយសារតែជម្រើសរបស់ឪពុកម្តាយ។ ដូច្នេះហើយ នៅពេលដែលអ្នកព្យាយាមអនុញ្ញាតឱ្យមានឱកាស និងជម្រើស ពេលខ្លះសម្រាប់ហេតុផលមួយ ឬហេតុផលផ្សេងទៀត មនុស្សអាចជ្រើសរើសសាលាមួយផ្សេងទៀត។ ដូច្នេះហើយ នៅពេលដែលយើងកំពុងគិតអំពីរឿងនេះ ការបន្ថែមកម្មវិធីផ្សេងប្រហែលជាមិនចាំបាច់ធ្វើឲ្យការចុះឈ្មោះប្រសើរឡើងនោះទេ។ ដូច្នេះការគិតអំពីមាត្រដ្ឋាន និងគ្រាន់តែគិតអំពីការព្យាយាមធ្វើឱ្យមានតុល្យភាព សមតុល្យនោះមិនមានន័យថាវាត្រូវតែស្មើគ្នាពិតប្រាកដនោះទេ ប៉ុន្តែអ្នកកំពុងព្យាយាមផ្តល់ជូន ត្រូវប្រាកដថាសាលារៀនទាំងពីរអាចផ្តល់នូវការចាប់អារម្មណ៍ និង ឬកម្មវិធីដែលទាំងពីរ។ គ្រួសារ និងសិស្សចង់ចូលរួម។ ដូច្នេះនៅពេលដែលខ្ញុំកំពុងបង្ហាញទិន្នន័យ និងនិយាយអំពីរឿងនោះ នេះគឺជាបញ្ហាប្រឈមមួយ។ ហើយជាបញ្ហាប្រឈមនេះ ការគិតអំពីអ្វីដែលអាចជាដំណោះស្រាយ។ ដូច្នេះជំហានមួយក្នុងដំណោះស្រាយគឺការចូលរួមជាផ្លូវការក្នុងស្រុក និងសហគមន៍។ នៅក្នុងដំណើរការដ៏ទូលំទូលាយជាងមុន ដើម្បីប្រមូលព័ត៌មានបន្ថែម ព្រោះវានឹងអនុញ្ញាតឱ្យយើងគិតអំពីលទ្ធផលដែលមានបំណង និងឬលទ្ធផលដែលមិនចង់បាន ប្រសិនបើយើងធ្វើការផ្លាស់ប្តូរយ៉ាងខ្លាំង។ ដូច្នេះការសម្របខ្លួន និងការផ្លាស់ប្តូរបច្ចេកទេសត្រូវការពេលវេលា។ វាមិនកើតឡើងក្នុងពេលតែមួយទេ។ ដូច្នេះជាសមូហភាព ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាជម្រើសជាច្រើនបានដកជម្រើសពីឪពុកម្តាយ ដែលអ្នកដឹងទេថា ឪពុកម្តាយ និងក្នុងនាមជាឪពុកម្តាយខ្លួនឯង អ្នកចូលចិត្តមានឱកាសជ្រើសរើស។ ប៉ុន្តែការផ្ដល់យោបល់ដែលបានផ្ដល់អនុសាសន៍មួយចំនួនមានលក្ខណៈបច្ចេកទេសច្រើនជាង ហើយថាយើងនឹងមិនអាចដោះស្រាយមូលហេតុដើមបានទេ។ ដូច្នេះខ្ញុំកំពុងតែគិតអំពីការមិនចាំបាច់សម្លឹងមើលទៅលើរចនាសម្ព័ន្ធមួយទេ ប៉ុន្តែការគិតអំពីអ្វីដែលជាផែនការនឹងក្លាយទៅជា. ដូច្នេះប្រសិនបើយើងសាងសង់រចនាសម្ព័ន្ធជាមុន ហើយមិនមានផែនការហ្មត់ចត់ ឬល្អិតល្អន់ទេ នោះជាធម្មតាអ្នកត្រូវត្រលប់មកវិញហើយធ្វើការកែតម្រូវច្រើនដង។ ដូច្នេះដោយហេតុផលខ្លះនោះ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាវានឹងត្រូវបានមើលឃើញខ្លីសម្រាប់ខ្ញុំដើម្បីតែជ្រើសរើស ជម្រើសមួយក្នុងចំណោមជម្រើសទាំងប្រាំពីរដែលអាចប្រើបាន។ ហើយនៅពេលខ្ញុំកំពុងគិតអំពីវា ហើយគិតអំពីការស្វែងរកទិន្នន័យដែលមានគុណភាព និងបរិមាណបន្ថែមទៀត ដើម្បីអាចធ្វើការសម្រេចចិត្តត្រឹមត្រូវដែលនឹងមានប្រយោជន៍សម្រាប់ទាំងអស់គ្នា។ ហើយសំណួរសំខាន់ដែលខ្ញុំបន្តសួរខ្លួនឯងគឺ តើការផ្លាស់ប្តូរនេះមានឥទ្ធិពលយ៉ាងណាដល់ស្រុក? គ្រួសារ សិស្សានុសិស្ស និងអ្នកពាក់ព័ន្ធដទៃទៀត។ ដូច្នេះ ខ្ញុំមានយោបល់ខ្លះអំពីជម្រើសរយៈពេលខ្លី និងជម្រើសរយៈពេលវែង។ ដូច្នេះហើយ ជម្រើសទាំងនេះកំពុងពិចារណាថា Medford មានការចូលរួមច្រើនជាមួយសិល្បៈរួចទៅហើយ។ អ្នកឮច្រើននិយាយអំពី STEM វិទ្យាសាស្ត្រ បច្ចេកវិទ្យា វិស្វកម្ម និងគណិតវិទ្យា ប៉ុន្តែកន្លែងណាដែលមានភាពរស់រវើក សិល្បៈ និងសហគមន៍តន្ត្រីដែលនៅទីនេះ ខ្ញុំពិតជាគិតថាវាប្រហែលជាអាចមានលក្ខណៈផ្លូវការច្រើនជាង STEAM ដែលជាវិទ្យាសាស្ត្រ បច្ចេកវិទ្យា វិស្វកម្ម សិល្បៈ និងគណិតវិទ្យា។ ហើយគិតអំពីទស្សនៈ STEAM ដើម្បីណែនាំវានៅកម្រិតមុន។ នៅដើមថ្នាក់ទី 4 ឬទី 5 អាចជាជម្រើសដែលអាចធ្វើទៅបានក្នុងលក្ខខណ្ឌនៃការច្នៃប្រឌិត។ ដោយសារតែទោះបីជាមានការប្រឈមនៅ McGlynn និង Andrews ដូចដែលខ្ញុំបានមើលទិន្នន័យត្រឡប់ទៅថ្នាក់ទី 4 និងទី 5 ក៏ដោយ ក៏វាពិតជាមានភាពប្រែប្រួលនៅថ្នាក់ទាបផងដែរ។ ដូច្នេះមានអ្វីកើតឡើងនៅកន្លែងណា ហើយខ្ញុំគ្រាន់តែនឹងអានបន្តិចបន្តួច ព្រោះនេះគឺជាខ្ញុំចង់និយាយឱ្យបានត្រឹមត្រូវ។ ក្នុងឆ្នាំសារពើពន្ធឆ្នាំ ១៧ គ.ស. មានសិស្សធ្លាក់ពីថ្នាក់ទី១ ដល់ថ្នាក់ទី២ ចំនួន ១៩នាក់។ ហើយរឿងខ្លះបានកើតឡើងនៅខាងសាលាបឋមសិក្សា McGlynn ។ បន្ទាប់មកសិស្ស 53 នាក់បានធ្លាក់ចុះនៅចន្លោះថ្នាក់ទី 3 និងទី 4 ។ ដូច្នេះចាប់ពីថ្នាក់ទី 4 ដល់ថ្នាក់ទី 5 វាកើនឡើងម្តងទៀតដោយសិស្សប្រហែល 34 នាក់។ ហើយប្រសិនបើនេះជាសាលាផ្តល់អាហារដល់ McGlynn Middle តើអ្វីបណ្តាលឱ្យមានការប្រែប្រួលខ្លះដែលអាចនឹងកើតឡើងនៅកម្រិតថ្នាក់ផ្សេងទៀត? ហើយជារួមទូទាំងស្រុកក្នុងអំឡុងពេលនោះ មានសិស្សធ្លាក់ចុះចូលរៀនចំនួន ៥០ នាក់ ពីថ្នាក់ទី ៤ ដល់ថ្នាក់ទី ៥។ ដូច្នេះឆ្ងល់ថា តើសិស្សខ្លះទៅណា វាជាចំនួនប្រជាជនបណ្តោះអាសន្ន ពីព្រោះម្តងទៀត ខ្ញុំមានទិន្នន័យមានកំណត់ ប៉ុន្តែព្យាយាមចងក្រងរឿងជាមួយគ្នា។ ដូច្នេះហើយ ដោយសារមានភាពប្រែប្រួលច្បាស់លាស់ខ្លះនៅថ្នាក់បឋមសិក្សា ខ្ញុំបានគិតអំពីការកំណត់គោលដៅថ្នាក់បឋមសិក្សា ដើម្បីយើងអាចដាក់កម្មវិធីឱ្យខ្លាំងជាង ឬបន្ថែមនៅកម្រិតបឋមសិក្សា ដែលនឹងបន្តរហូតដល់ថ្នាក់មធ្យមសិក្សា។ ដូច្នេះហើយការបន្ថែមចំហាយ ប្រហែលជានៅថ្នាក់ទីបួន ឬទីប្រាំ ដោយពិចារណាថាខ្ញុំដឹងថាមានកម្មវិធីអ៊ីតាលីដ៏រឹងមាំនៅទីនេះ ប៉ុន្តែសូមពិចារណាបន្ថែមភាសាពិភពលោកបន្ថែម ដើម្បីលើកកម្ពស់ភាពស្ទាត់ជំនាញភាសា ម្តងទៀតនៅថ្នាក់ទាបដែលនឹងបន្តរហូតដល់ថ្នាក់មធ្យមសិក្សា។ ប្រើប្រាស់ផ្លូវអាជីព 18 មួយចំនួនដែលមាននៅទីនេះនៅវិទ្យាល័យគ្រប់ជ្រុងជ្រោយ ហើយគិតអំពីផ្លូវអាជីពមួយណាដែលអាចត្រូវបាននាំយកទៅសាលាមធ្យមសិក្សា។ ដូច្នេះការគិតអំពីថាតើមួយណានឹងតម្រឹមកាន់តែពិសេសទៅ STEAM ឬប្រសិនបើមានការចាប់អារម្មណ៍ដោយផ្អែកលើការស្ទង់មតិមួយ។ ដូច្នេះ ទាំងនេះគឺជារឿងមួយចំនួនដែលខ្ញុំបានគិតអំពីដំណោះស្រាយរយៈពេលខ្លី ឬជម្រើសដែលអាចជួយធ្វើឱ្យគំរូចុះឈ្មោះមានស្ថេរភាព។ ហើយនៅលើជម្រើសរយៈពេលវែង ទាំងនេះគឺបន្ថែមលើការផ្ដល់យោបល់ទាំងប្រាំពីរដែលត្រូវបានផ្ដល់។ ពិចារណាបន្ថែមបរិញ្ញាបត្រអន្តរជាតិ ដែលជាកម្មវិធីសិក្សាដ៏តឹងរ៉ឹងជាងមុន ដែលចាប់ផ្តើមនៅកម្រិតមធ្យមសិក្សា ដោយអាចបន្ថែមខ្សែអក្សរ និងគណិតវិទ្យា សមាសធាតុនៃការបង្រៀនទាំងអស់គឺមានភាពម៉ត់ចត់ជាងកម្រិតវិទ្យាល័យស្តង់ដាររបស់យើង។ ដូច្នេះហើយសម្រាប់ឪពុកម្តាយដែលមានចំណាប់អារម្មណ៍ក្នុងការជំរុញភាពតឹងរ៉ឹងក្នុងការសិក្សានោះ ខ្សែ IB គឺជាអ្វីដែលអាចត្រូវបានពិចារណា។ ខ្ញុំបាននិយាយថា វាអាចមានការគិតថ្លៃលើការអភិវឌ្ឍន៍វិជ្ជាជីវៈ និងការបណ្តុះបណ្តាលសម្រាប់បុគ្គលិកមួយចំនួនសម្រាប់កម្មវិធីបរិញ្ញាបត្រអន្តរជាតិ ប៉ុន្តែម្តងទៀត នេះនឹងក្លាយជាជម្រើសរយៈពេលវែងជាង។ លទ្ធភាពមួយទៀតគឺការគិតរយៈពេលវែងអំពីការរៀបចំរចនាសម្ព័ន្ធស្រុកដែលអាចធ្វើទៅបាន។ ជាថ្មីម្តងទៀត ខ្ញុំកំពុងនិយាយថាថ្លៃណាស់ វាអាចមានការចំណាយខ្លះពាក់ព័ន្ធ ហើយខ្ញុំមិនអាចកំណត់បានត្រឹមត្រូវអំពីអ្វីដែលអាចមានសក្តានុពលនោះទេ។ ប៉ុន្តែវិធីមួយដើម្បីគិតអំពីការរៀបចំរចនាសម្ព័ន្ធឡើងវិញគឺត្រូវពិចារណាឱ្យមានកម្រិតមត្តេយ្យដល់ 4 នៅសាលាបឋមសិក្សា។ ហើយការយកថ្នាក់ទី 5 ចេញពីសាលាបឋមសិក្សាបច្ចុប្បន្ន ហើយដូច្នេះ ការប្រកួត McGlynn Andrews នេះអាចនាំសិស្សថ្នាក់ទី 5 មកជាមួយគ្នា និងមានសាលាមធ្យមសិក្សាទាប ថ្នាក់ទី 5 និង 6 នៅក្នុងអគារមួយ អាចជា McGlynn និងមានទី 7 និងទី 8 ទាំងអស់។ នៅ Andrews ដូច្នេះការមានសាលាមធ្យមសិក្សាទាប និងមធ្យមសិក្សាទុតិយភូមិ ដូច្នេះហើយបានជាឪពុកម្តាយនៅថ្នាក់ទីប្រាំមួយកំពុងព្យាយាមសម្រេចចិត្តថាតើផ្លូវមួយណាដែលពួកគេចង់ធ្វើ ដើម្បីមានផ្លូវដែលសិស្សទាំងអស់នៅជាមួយគ្នា ហើយកម្មវិធីដ៏តឹងរ៉ឹងបន្ថែមអាច មានសម្រាប់សិស្សទាំងអស់។ ហើយម្តងទៀត ជាមួយនឹងការកំណត់រចនាសម្ព័ន្ធឡើងវិញ ដោយប្រើប្រាស់កម្មវិធីដែលមានស្រាប់ដែលយើងមាននៅទីនេះ ដោយមើលឃើញថាផ្លូវមួយណាអាចនៅសាលាមធ្យមសិក្សាខាងលើ និងឬមធ្យមសិក្សាទាប។ ដូច្នេះហើយ ព្យាយាមបង្កើតភាពស៊ីសង្វាក់គ្នា និងតម្រឹមគ្នា ដើម្បីឱ្យសិស្សឡើងដល់វិទ្យាល័យ ហើយកំពុងគិតថាតើពួកគេចង់ដើរតាមគន្លងអ្វី នោះពួកគេនឹងបានបង្ហាញពីផ្លូវអាជីពជាច្រើននៅកម្រិតមធ្យមសិក្សា។ ដូច្នេះទាំងនេះគ្រាន់តែជាជម្រើសជំនួសបន្ថែមពីលើប្រាំពីរដើម។ ការព្យាយាមធ្វើជាសិស្សល្អ ភារកិច្ចគឺសម្រាប់ខ្ញុំដើម្បីឆ្លើយតបទៅនឹងជម្រើសមួយ ឬដើម្បីពិចារណាជម្រើសមួយគឺត្រូវចាកចេញពីអ្វីៗដូចដែលពួកគេមាន។ ហើយខ្ញុំបាននិយាយថា ខ្ញុំកំពុងនិយាយថា ខ្ញុំកំពុងហៅវាថា ទិន្នន័យមានកំណត់ ប៉ុន្តែផ្អែកលើទិន្នន័យដែលមាន។ មកទៀតហើយ មិនដឹងរឿងពេញនិង ប៉ុន្តែផ្អែកលើទិន្នន័យដែលមាន ប្រសិនបើខ្ញុំត្រូវជ្រើសរើសសេណារីយ៉ូមួយ ខ្ញុំនឹងជ្រើសរើសជាមួយសេណារីយ៉ូទីពីរ ដោយបន្ថែមកម្មវិធីដែលបានជ្រើសរើសទៅ Midland ។ ហើយគោលដៅនៃការបន្ថែមការសរសេរកម្មវិធីដែលបានជ្រើសរើសនឹងកំពុងព្យាយាមតម្រឹមវាម្តងទៀតទៅនឹងផ្លូវអាជីពនៅទីនេះនៅវិទ្យាល័យ។ អ្វីមួយដែលស្របតាមវិទ្យាសាស្ត្រ និងបច្ចេកវិទ្យា កម្មវិធី STEAM ដោយដឹងថាពួកគេមានចំនួនប្រជាជន ELL ខ្ពស់ជាង ដូច្នេះផ្តល់ឱកាសដល់សិស្សក្នុងការរៀនដោយដៃ។ ការរៀនផ្អែកលើគម្រោងគឺល្អសម្រាប់សិស្សទាំងអស់ ប៉ុន្តែការគិតអំពីយុទ្ធសាស្ត្រដែលអាចជួយសិស្សបន្តទទួលបានលទ្ធផលសិក្សាកាន់តែប្រសើរឡើង។ នេះអាចជាដំណោះស្រាយដែលអាចកើតមាន។ ហើយនោះនឹងរួមបញ្ចូល PD និងផែនការបង្វឹកពីគ្រូ Lynn ។ ការចាប់ដៃគូជាមួយសមាគមគ្រូបង្រៀន និងប្រាប់ពួកគេថា នេះគឺជាផែនការមួយដែលយើងចង់ធ្វើ ដើម្បីព្យាយាមពន្លឿនលទ្ធផលសិស្ស តាមដានវឌ្ឍនភាព ហើយម្តងទៀតមិនដឹងថានឹងមានអ្វីខ្លះទេ ប៉ុន្តែមើលទៅប្រហែលជាព្យាយាមបន្ថែមមូលនិធិបន្ថែមទៅ McGlynn ដែលជាកន្លែងដែលពួកគេមានខ្ពស់ជាងនេះ ពួកគេមានពីរដងនៃចំនួនអាហារថ្ងៃត្រង់ដោយឥតគិតថ្លៃ និងកាត់បន្ថយសិស្សជាង Andrews ។ ជាថ្មីម្តងទៀត ចំនួនសិស្សពិការនិងអ្នករៀនភាសាអង់គ្លេសស្រដៀងគ្នានេះ។ ហើយខ្ញុំក៏កំពុងគិតផងដែរអំពីចេតនាពិតនៃយុទ្ធនាការផ្សព្វផ្សាយ ដើម្បីឲ្យសហគមន៍ សិស្សានុសិស្ស ឪពុកម្តាយបានដឹងអំពីអ្វីដែលមាននៅសាលារៀនទាំងពីរ។ អ្វីដែលធ្វើឱ្យសាលានីមួយៗមានលក្ខណៈពិសេស និងមានគោលដៅកើនឡើងដល់ថ្នាក់ទី៦ ដូច្នេះសិស្សថ្នាក់ទី៥បច្ចុប្បន្ន និងនិយាយជាមួយគ្រួសារថ្នាក់ទី៦ បច្ចុប្បន្នដែលនៅទីនោះដើម្បីនិយាយពីអ្វីដែលប៉ះពាល់ដល់ពួកគេ ហើយធ្វើឱ្យសាលាក្លាយជាជម្រើសបច្ចុប្បន្ន ។ ដូច្នេះហើយ វិធីនេះយើងអាចឃើញការកែលម្អគោលដៅ ការកែលម្អរបស់យើង វិធីនេះការកែលម្អអាចត្រូវបានកំណត់គោលដៅដោយផ្អែកលើទិន្នន័យ។ ហើយវានឹងអនុញ្ញាតឱ្យយើងព្យាយាមដោះស្រាយបញ្ហាឫសគល់។ ព្រោះយើងនៅមិនទាន់ដឹងថាអ្វីជាដើមហេតុពិតប្រាកដដោយមិនត្រូវបានអ្នកតំណាងរាស្ត្រប្រាប់។ ហើយបន្ទាប់មកការដាក់ឈ្មោះសាលាឡើងវិញ ដោយរំលេចចំណុចភ្លឺ និងអបអរសមិទ្ធផលរបស់សិស្ស។ ដើម្បីឱ្យសហគមន៍ទាំងមូលដឹងថារឿងល្អកំពុងកើតឡើងនៅសាលា McGlynn ក៏ដូចជាតុល្យភាពនៃការចុះឈ្មោះចូលរៀន។ ហើយតើវានឹងមើលទៅយ៉ាងណា? ទាំងនេះនឹងជាជំហានដែលខ្ញុំនឹងធ្វើដើម្បីដឹកនាំដំណើរការនេះ ប្រសិនបើខ្ញុំកំពុងធ្វើការសម្រេចចិត្ត។ ខ្ញុំនឹងធ្វើយុទ្ធនាការផ្សព្វផ្សាយ។ ខ្ញុំនឹងចូលរួមដោយចេតនាដល់អ្នកពាក់ព័ន្ធទាំងអស់។ ហើយនៅក្នុងទាំងនេះ នៅពេលដែលភាគីពាក់ព័ន្ធទាំងអស់ត្រូវបានចូលរួម ការប្រជុំសហគមន៍នឹងត្រូវបានផ្តល់លទ្ធភាព ឬនៅទីតាំងផ្សេងៗគ្នា មិនចាំបាច់តែនៅសាលារៀនប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែជាកន្លែងដែលមនុស្ស ជាកន្លែងដែលអ្នកអាចជួបមនុស្ស និងមានមនុស្សផ្តល់មតិកែលម្អ។ ហើយម្តងទៀត រួមទាំងភាគីពាក់ព័ន្ធ ដែលនឹងក្លាយជាដៃគូសហគមន៍ ដៃគូសាកលវិទ្យាល័យ ផងដែរ។ ដូច្នេះពេលប្រជុំសហគមន៍ទាំងនេះ។ ការប្រជុំដែលយើងនឹងមានឱកាសមក ស្តាប់ទិន្នន័យជាភាសាដែលងាយស្រួលប្រើ យល់ពីអ្វីដែលជាបញ្ហាប្រឈម ហើយតើវាមានន័យយ៉ាងណាចំពោះបុគ្គលិក។ ប្រសិនបើសាលាត្រូវបានចុះឈ្មោះលើសពី 50 ដល់ 70 នៅចំណុចខ្លះ អ្នកនឹងបញ្ចប់ដោយដកបុគ្គលិកចេញពីសាលាមួយ ហើយបន្តបញ្ជូនបុគ្គលិកទៅសាលាមួយទៀតដោយសារតែការចុះឈ្មោះលើស។ ហើយវានឹងមានឥទ្ធិពលលើវប្បធម៌ និងអាកាសធាតុ។ ដូច្នេះមានលទ្ធផល និងផលវិបាកដែលមិននឹកស្មានដល់ ជួនកាលនៅពេលដែលយើងបង្ខំឱ្យធ្វើការផ្លាស់ប្តូរ ដោយសារតែទម្រង់ចុះឈ្មោះចូលរៀនមានការប្រែប្រួល។ ដូច្នេះនៅឱកាសទាំងនេះ អ្នកពាក់ព័ន្ធនឹងអាចចូលរួមជាមួយទិន្នន័យ។ បន្ទាប់ពីយើងនឹងមានការប្រជុំសហគមន៍ទាំងនេះ ដែលភាគីពាក់ព័ន្ធទាំងអស់នឹងអាចផ្តល់មតិកែលម្អ និងដំណោះស្រាយដែលអាចធ្វើទៅបាន ដំណោះស្រាយទាំងអស់នោះនឹងត្រូវបាននាំយកទៅគណៈកម្មាធិការដឹកនាំឆ្លងមុខងារ។ ហើយគណៈកម្មាធិការដឹកនាំនោះនឹងមានសមាជិកនៃគណៈកម្មាធិការសាលា សមាជិកពីរបីនាក់ នាយកសាលា គ្រូបង្រៀន ឪពុកម្តាយពីរបីនាក់ ហើយនិយាយថា យើងបានធ្វើការប្រជុំសហគមន៍។ នេះជាការផ្ដល់យោបល់ ឬគំនិតល្អបំផុតមួយចំនួនដែលបានចេញពីការប្រជុំសហគមន៍។ ហើយផ្អែកលើដំណើរការនេះ គណៈកម្មាធិការដឹកនាំនឹងពិនិត្យលើការចំណាយ ដើម្បីមើលថាអ្វីដែលអាចធ្វើទៅបាន និងអ្វីដែលមិនអាចទៅរួច។ ហើយផ្អែកលើការប្តេជ្ញាចិត្តទាំងនោះ យើងនឹងធ្វើការណែនាំ ដើម្បីនិយាយថានេះគឺជាអ្វីដែលយើងនឹងនាំយកទៅគណៈកម្មាធិការសាលា។ ខ្ញុំនឹងធ្វើបទបង្ហាញដល់គណៈកម្មាធិការសាលា ទាំងនេះគឺជាអនុសាសន៍របស់គណៈកម្មាធិការដឹកនាំដែលភ័យខ្លាច ហើយខ្ញុំចង់បង្ហាញយ៉ាងហោចណាស់ជម្រើសបី។ ជម្រើសបីដែលខ្ញុំអាចរស់នៅជាមួយអគ្គនាយក ប៉ុន្តែជម្រើសបីដែលក្រុមការងារចម្រុះនៃភាគីពាក់ព័ន្ធបានរួមចំណែកដល់។ ដូច្នេះវានឹងក្លាយជាការសម្រេចចិត្តរបស់ក្រុម។ ដូច្នេះហើយ គណៈកម្មាធិការសាលានឹងត្រូវបានបង្ហាញជាមួយនឹងជម្រើសបី។ ហើយក្នុងចំណោមជម្រើសទាំងបីដែលអាចធ្វើទៅបាន គណៈកម្មាធិការសាលានឹងជ្រើសរើសជម្រើសមួយដែលពួកគេមានអារម្មណ៍ថានឹងបម្រើសហគមន៍សាលារៀន និងស្រុកបានល្អបំផុតនៅពេលនោះ។ ហើយនៅពេលដែលវាបានកើតឡើង ដោយផ្អែកលើអនុសាសន៍របស់គណៈកម្មាធិការសាលា យើងនឹងបង្កើតផែនការយុទ្ធសាស្រ្ត ហើយផែនការយុទ្ធសាស្ត្រនោះ គឺជាអ្វីដែលយើងនឹងប្រើប្រាស់ឆ្ពោះទៅមុខ។
[SPEAKER_05]: សូមអរគុណ។ ល្អណាស់។
[Edouard-Vincent]: ហើយមានឧបសម្ព័ន្ធបន្តិច ហើយខ្ញុំនឹងទុកវាជាមួយអ្នក។ ទាំងនេះគ្រាន់តែជាចំណុចភ្លឺនៃតំបន់ដែលសាលា McGlynn ពិតជាមានដំណើរការល្អជាងរដ្ឋជាមួយនឹងក្រុមរងមួយចំនួន ប្រជាជនរងរបស់ពួកគេ។ ដូច្នេះខ្ញុំចង់បង្ហាញថាសម្រាប់អ្នករៀនភាសាអង់គ្លេស សិស្ស McGlynn មាន 65% ចំណែករដ្ឋ។ មិត្តភ័ក្តិ ELL 68 ដ៏អស្ចារ្យផ្សេងទៀតនៅទូទាំងរដ្ឋគឺ 49% ។ ដូច្នេះការប្រើប្រាស់អ្វីដែលកំពុងដំណើរការ ហើយអបអរការឈ្នះទាំងនោះ។
[Burke]: ដូច្នេះប្រសិនបើបច្ចុប្បន្នយើងនៅក្នុងខែឧសភា ហើយយើង ឪពុកម្តាយបានជ្រើសរើសសាលាណាដែលពួកគេចង់ឱ្យកូនរបស់ពួកគេទៅរៀននៅឆ្នាំក្រោយ។ ដំណើរការនេះ ខ្ញុំគិតថានឹងចំណាយពេលខ្លះ។ ដូច្នេះតើអ្វីទៅជាជំហានបន្ទាប់របស់អ្នកសម្រាប់ឆ្នាំសិក្សាខែកញ្ញា?
[Edouard-Vincent]: ដូច្នេះខ្ញុំមានសំណាងខ្លាំងណាស់ថ្ងៃនេះដែលអាចទៅលេងសាលាបានថ្ងៃនេះ។ The Roberts, the McGriff, Andrews និងនៅទីនេះផងដែរនៅវិទ្យាល័យ។ ដូច្នេះហើយនៅក្នុងពេលវេលារបស់ខ្ញុំនៅសាលា ខ្ញុំដឹងថាបច្ចុប្បន្នមានការដឹកនាំថ្មី។ ហើយខ្ញុំឆ្ងល់ថា ជាមួយនឹងការចុះឈ្មោះលើសពី 15 ទៅ 70 នាក់ដែលមានសក្តានុពលនៅសាលាផ្សេងទៀត តើមានលទ្ធភាពដែរឬទេ? បន្តធ្វើយុទ្ធនាការខ្លះៗ និងពន្យល់ឪពុកម្តាយអំពីទុក្ខលំបាកដែលស្រុកកំពុងស្ថិតនៅក្នុង ហើយសុំឱ្យឪពុកម្តាយនិយាយ ដោយផ្អែកលើការដឹកនាំដែលកំពុងធ្វើការនៅសាលាឥឡូវនេះ តើមានគ្រួសារណាដែលស្ម័គ្រចិត្តផ្លាស់ប្តូរការជ្រើសរើសរបស់ពួកគេទេ? ដូច្នេះហើយ ខ្ញុំគ្រាន់តែឆ្ងល់ថា នឹងមិនពាក់ព័ន្ធនឹងការផ្លាស់ប្តូរបុគ្គលិក ការផ្លាស់ប្តូរកន្លែង ហើយខ្ញុំគ្រាន់តែឆ្ងល់ថាតើវានៅតែជាលទ្ធភាពក្នុងការបង្ហាញទិន្នន័យនេះជាផ្លូវការទៅ គ្រួសារថ្នាក់ទីប្រាំមួយដែលកំពុងកើនឡើងដែលបានជ្រើសរើសសាលារៀន ហើយនិយាយថាពួកគេនឹងគិតឡើងវិញឬតើមានគ្រួសារដែលស្ម័គ្រចិត្តដើម្បីមើលថាតើយ៉ាងហោចណាស់យើងអាចធ្វើសមតុល្យលេខ ហើយមានសិស្សបន្ថែមពី 25 ទៅ 30 នាក់ ចុះឈ្មោះសម្រាប់ McGlynn ដូច្នេះលេខអាចមានតុល្យភាពរវាងសាលារៀនទាំងពីរ។ ដូច្នេះហើយ នោះគ្រាន់តែជាការផ្ដល់យោបល់នៃអ្វីមួយដែលអ្នកដឹងទេ អាចជាលទ្ធភាពមួយ ប្រសិនបើឪពុកម្តាយពិតជាយល់ច្បាស់ពីតួនាទីដែលវាដាក់ស្រុក។ តើមានសំណួរផ្សេងទៀតទាក់ទងនឹងបទបង្ហាញទេ?
[Burke]: លោក Benedetto?
[DiBenedetto]: ខ្ញុំគ្រាន់តែមានមតិមួយ។ ខ្ញុំគ្រាន់តែចង់ធ្វើអត្ថាធិប្បាយពីរបៀបដែលខ្ញុំដឹងគុណអ្នកដែលបញ្ចប់ដោយភាពវិជ្ជមាននៃសាលា McGlynn ។ ខ្ញុំគិតថាមានគ្រូបង្រៀននៅក្នុងបន្ទប់ និងក្នុងសហគមន៍ដែលនឹងមើលរឿងនេះ ហើយបញ្ចប់ដោយវិជ្ជមាន ជាពិសេសជាមួយ ការយល់ឃើញដែលថាសាលាផ្សេងទៀតទទួលបានកាន់តែច្រើនជាមួយ ខ្ញុំគិតថាមានការគាំទ្រយ៉ាងខ្លាំងពីគ្រូ។ ហើយក្នុងនាមខ្ញុំជាសិស្ស ខ្ញុំគ្រាន់តែចង់យកចិត្តទុកដាក់លើចំណុចនោះ។ សូមអរគុណ។
[Ruseau]: ដូច្នេះ ខ្ញុំមិនបានទៅបន្ថែមទិន្នន័យច្រើនទៀតទេ ព្រោះខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាបានទទួលភារកិច្ចវាពិបាកណាស់ក្នុងការព្យាយាម
[Edouard-Vincent]: ជម្រើសដែលបានជ្រើសរើសជាមួយនឹងសំណុំទិន្នន័យដែលខ្ញុំត្រូវបានផ្តល់ឱ្យ។ ដូច្នេះហើយ ទើបខ្ញុំដឹងពីកម្មវិធីកុមារតូច ប៉ុន្តែគ្រាន់តែគិតអំពីសាលាមធ្យមសិក្សាពីរនៅក្នុងបរិវេណសាលា ដែលសំខាន់គឺបរិវេណដូចគ្នាក្នុងចម្ងាយដើរពីគ្នាទៅវិញទៅមក ហើយនោះហើយជាអ្វីដែលធ្វើឱ្យខ្ញុំចាប់ផ្តើមគិតអំពីជម្រើសផ្សេងទៀត ហើយនិយាយថា តើយើងអាចប្រើកម្លាំងយ៉ាងដូចម្តេច? ? ពួកគេមិនមានទីតាំងនៅទល់មុខទីក្រុងទេ វាជាបរិវេណសាលាដូចគ្នា ដូច្នេះវាអាចមានជម្រើសបន្ថែមក្រៅពីប្រាំពីរនោះ។ ដូច្នេះហើយ ហើយបន្ទាប់មកពីការមកលេងរបស់ខ្ញុំនៅថ្ងៃនេះ ដោយដឹងថាថ្នាក់រៀនកុមារតូចដែលមាននៅទីនេះ ហើយគ្រាន់តែគិតអំពីរបៀបដែលអ្នកអាចបើកការចុះឈ្មោះ បើកកៅអីកុមារតូចបន្ថែមទៀត ឪពុកម្តាយដែលប្រសិនបើមានជម្រើស ទំនងជានឹងលោត ក្នុងឱកាសនោះ។ ប៉ុន្តែម្តងទៀត វាជាការផ្លាស់ប្តូរមួយ ហើយនោះជាមូលហេតុដែលខ្ញុំបានចុះបញ្ជីវាជាប្រភេទនៃរយៈពេលវែង ពីព្រោះការគិតអំពី Lacey Accreditation គិតអំពីសាលាបឋមសិក្សា និងការផ្លាស់ប្តូរនៃការនិយាយថាយើងចង់បន្ថែមបន្ថែម។ ឬកៅអីមត្តេយ្យ K ហើយផ្លាស់ទីថ្នាក់ទីប្រាំដែលមានសក្តានុពលទៅទីតាំងមួយផ្សេងទៀតដែលនិយាយអំពីការបន្ថែមមនុស្ស និងការផ្លាស់ទីមនុស្ស និងផ្លាស់ប្តូរម៉ោងអង្គុយ ហើយមនុស្សត្រូវអាចគិតអំពីវា និងយល់ពីរូបភាពធំជាងនេះ។ នោះហើយជាមូលហេតុដែលខ្ញុំដាក់ថាជារឿងដែលត្រូវពិចារណា។
[DiBenedetto]: គ្រាន់តែជាចំណុចនៃប្រវត្តិសាស្ត្រ Medgard គឺជាសាលាដំបូងគេក្នុងរដ្ឋ Massachusetts ដែលមានសាលាមត្តេយ្យពេញមួយថ្ងៃ។ ដូច្នេះខ្ញុំចង់ឱ្យពួកយើងផ្តល់ជូននូវកម្មវិធី pre-K ហើយពិតជាជំរុញរដ្ឋឆ្ពោះទៅរកសាកលវិទ្យាល័យ pre-K ។ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា នោះជាមូលដ្ឋានគ្រឹះនៃការអប់រំ ហើយខ្ញុំចង់ស្ថិតនៅជួរមុខនៃកិច្ចការនោះនៅក្នុង Commonwealth។ ហើយខ្ញុំចូលចិត្តអ្នកគិតនៅខាងក្រៅប្រអប់ ព្រោះយើងមាន មាននរណាម្នាក់បាននាំយកសំណើមួយមកពួកយើង ដើម្បីបង្កើតសាលាមធ្យមសិក្សាមួយ។ ហើយនោះគឺជាអ្វីដែលខ្ញុំចាប់អារម្មណ៍នៅចំណុចនោះ មួយរយៈមុន។ មានគេបានស្នើថា យើងបាននិយាយអំពីរឿងនោះក្នុងនាមជាគណៈកម្មការ។ អាគារខ្លួនឯងនឹងត្រូវផ្លាស់ប្តូរព្រោះបន្ទប់ទឹកវាមិនមានតម្លៃទេ ប៉ុន្តែនេះជាវិធីផ្សេងក្នុងការមើលនោះ ហើយខ្ញុំពិតជា វាពិតជាគួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍ និងគួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍ខ្លាំងណាស់សម្រាប់ខ្ញុំក្នុងនាមជាអ្នករៀបចំផែនការ។ បាទ វានឹងក្លាយជាផែនការរយៈពេលវែង ប៉ុន្តែខ្ញុំគិតថាវាជាផែនការដ៏អស្ចារ្យ។
[Edouard-Vincent]: មានជម្រើសមួយផ្សេងទៀតដែលខ្ញុំទើបតែបានចុះបញ្ជីនៅក្នុងកំណត់ត្រារបស់ខ្ញុំ ប៉ុន្តែខ្ញុំនឹងត្រូវការការសិក្សាអំពីលទ្ធភាព ប៉ុន្តែការផ្តល់យោបល់មួយ ប្រហែលជាត្រូវផ្លាស់ប្តូរថ្នាក់ទី ៨ ទៅវិទ្យាល័យ។ ហើយដោយបានថ្នាក់ទី 8 នៅទីនេះ មានឱកាសបង្រៀនពិជគណិតនៅថ្នាក់ទី 8 ដើម្បីឱ្យសិស្សច្បងរៀនគណិតវិទ្យាកាន់តែជឿនលឿន។ ហើយតាមទស្សនៈអាជ្ញាប័ណ្ណ វិទ្យាល័យ គ្រូមានអាជ្ញាបណ្ណ ១២ នាក់ អាជ្ញាកណ្តាល ៥-៨ អញ្ចឹងបើថ្នាក់ទី ៥ ឡើង អាជ្ញាប័ណ្ណដូចគ្នា ក្រុមគ្រូដូចគ្នា ប៉ុន្តែពួកគេនឹងមានខ្លឹមសារច្រើនជាង។ ដូច្នេះហើយបានជាមានបន្ទប់មួយគ្រវីៗ ហើយខ្ញុំដឹងថាមនុស្សខ្លះមានការភ័យខ្លាចដល់ថ្នាក់ទី ៨ ដែលអាចមានថ្នាក់ទី ៨ ជាមួយ។ មនុស្សវ័យចំណាស់ ប៉ុន្តែនេះគឺជាកន្លែងដ៏ធំទូលាយ និងធំមួយ ដែលប្រសិនបើវាជាអ្វីមួយដែលត្រូវបានធ្វើនៅក្នុងផែនការរយៈពេលវែង នោះពួកគេអាចនៅដាច់ដោយឡែកពីគ្នាទៅផ្នែកមួយនៃអគារ។ ប៉ុន្តែខ្ញុំគ្រាន់តែព្យាយាមគិតអំពីវិធីផ្សេងទៀតដើម្បីប្រើប្រាស់អគារដែលមានស្រាប់ដែលយើងមាននាពេលបច្ចុប្បន្ន គាំទ្រការឡើងចុះព្រោះសាលាមួយចំនួនកំពុងមានថ្នាក់រៀននៅពេលនេះដែលមានការរីករាលដាល។ ហើយយើងអាចប្រឈមមុខនឹងបញ្ហាមួយទៀត ដែលកន្លែងមួយមិនគ្រប់គ្រាន់ គ្មានបន្ទប់នៅក្នុងផ្ទះសំណាក់ ហើយបន្ទាប់មកព្យាយាមរកឱ្យឃើញថាតើយើងនឹងដាក់ពួកវានៅទីណា។ ដូច្នេះនោះជាការផ្ដល់យោបល់រយៈពេលវែងមួយទៀត។
[Burke]: ល្អណាស់ សូមអរគុណ។ ជាការប្រសើរណាស់, សំណួរទីពីរ។ គឺម៉ោង 9.30 ព្រឹក ហើយសាលាបឋមសិក្សារបស់អ្នកកំពុងស្ថិតក្នុងសម័យប្រជុំ នៅពេលដែលវាត្រូវបានរាយការណ៍មកអ្នកដោយនាយកសាលាថា ការដាច់ចរន្តទឹកបានបណ្តាលឱ្យមានការបិទអាងលិច បង្គន់ កន្លែងបាញ់ទឹក និងប្រតិបត្តិការផ្ទះបាយទាំងអស់។ មិនទាន់មានការប៉ាន់ប្រមាណច្បាស់លាស់ថា តើត្រូវប្រើពេលប៉ុន្មានដើម្បីលុបមេទឹកនោះទេ។ ឪពុកម្តាយភាគច្រើននៃសិស្សរបស់អ្នកគឺនៅកន្លែងធ្វើការ ឬសកម្មភាពផ្សេងទៀត។ តើអ្នកគួរបន្តដោយរបៀបណា? តើអ្វីជាជម្រើសរបស់អ្នក?
[Edouard-Vincent]: ដូច្នេះរឿងដំបូងដែលនឹកឃើញនៅពេលមានអាសន្ន ហើយខ្ញុំគ្រាន់តែគិតអំពីអ្វីដែលជាកន្លែងជំនួស ឬទីតាំងជំនួស ពីព្រោះសម្រាប់ប្រភេទនេះ ការពិតដែលថាវាកើតឡើងនៅម៉ោង 9.30 នៅពេលព្រឹក និងម៉ោងប្រញាប់ , សុខភាព , បញ្ហាអនាម័យវាពិតជាវិបត្តិ។ យើងប្រាកដជាត្រូវជូនដំណឹងដល់ក្រុមគ្រួសារភ្លាមៗ បើទោះបីជាវាកើតឡើងតាមរយៈការហៅទូរសព្ទ ឬភ្ជាប់ក៏ដោយ។ ខ្ញុំមិនដឹងអំពីភស្តុភារនៃផែនការជម្លៀសទេ ប៉ុន្តែខ្ញុំសូមណែនាំឱ្យជម្លៀសចេញពីសាលា។ ទៅកន្លែងរៀបចំផែនការជម្លៀស។ ដូច្នេះ ខាងផ្នែកដឹកជញ្ជូន សាលារៀនមួយចំនួន ប្រសិនបើមានអ្វីកើតឡើងនោះ ដែលជាកន្លែងដែល MacLennan Andrews ស្ថិតនៅក្នុងបរិវេណស្រដៀងគ្នា ដើម្បីអាចនិយាយបានថា យើងកំពុងនាំសិស្សមក ដោយប្រើសាលប្រជុំ អាហារដ្ឋាន និងកន្លែងធំទូលាយផ្សេងទៀត។ នាំសិស្សទៅរក្សាសុវត្ថិភាព ប៉ុន្តែការពិតដែលថាអាហារនឹងមិនអាចរៀបចំបាន បន្ទប់ទឹកមិនអាចប្រើប្រាស់បាន សិស្សមិនអាចផឹកបានទេ ពួកយើងនឹងមិនអាចទុកវានៅក្នុងកន្លែងនោះបានទេ។ ដូច្នេះយើងត្រូវជូនដំណឹងជាបន្ទាន់ រកមើលទីតាំងជំនួស ដើម្បីនាំកុមារទៅកន្លែងដែលមនុស្សគ្រប់គ្នាមានសុវត្ថិភាព និងត្រឹមត្រូវ ហើយគ្រួសារទាំងអស់ត្រូវបានជូនដំណឹងដល់ទីតាំងជំនួសនេះ។ ប៉ុន្តែជាថ្មីម្តងទៀត សម្រាប់សាលាមួយចំនួនដែលមានចម្ងាយឆ្ងាយជាង។ នោះនឹងតម្រូវឱ្យ ខ្ញុំចង់និយាយថា ការរៀបចំការិយាល័យជាច្រើនបន្ថែមទៀត។ ជាការពិតណាស់អភិបាលក្រុង Burke គាត់ពិតជានឹងត្រូវបានជូនដំណឹងភ្លាមៗ។ ខ្ញុំមិនដឹងថាអ្នកណាអាចចូលឡានសាលាបានភ្លាមៗទេ តើពួកគេអាចដាក់ពង្រាយបានលឿនប៉ុណ្ណា។ ការដឹកជញ្ជូនពី Brooks នៅទីនេះទៅវិទ្យាល័យ ឬទៅសាលារៀនផ្សេងទៀត ប៉ុន្តែយើងប្រាកដជាត្រូវផ្លាស់ទីយ៉ាងលឿន។ ហើយខ្ញុំគិតថាការជម្លៀសចេញពីអគារ ទិញឡានសាលា ជូនដំណឹងដល់ក្រុមគ្រួសារថា រឿងទាំងអស់គួរតែអាចកើតឡើងក្នុងរយៈពេលមួយម៉ោង ឬយើងគួរតែត្រៀមខ្លួនដើម្បីធ្វើវាក្នុងមួយម៉ោង។ ហើយខ្ញុំនិយាយអញ្ចឹង ប្រសិនបើក្នុងអំឡុងពេលសមយុទ្ធអគ្គីភ័យ ការរំពឹងទុកគឺថាអ្នកជម្លៀសចេញពីអគារក្នុងរយៈពេលតិចជាង 2 នាទី ហើយនោះគឺសម្រាប់សិស្សដែលពិតជាមានរថយន្តសង្គ្រោះ ហើយមិនមានការឆាបឆេះនោះទេ ដូច្នេះប្រសិនបើក្នុងករណីមានអាសន្ន នោះអាចជាផ្នែកនៃ ផែនការជម្លៀសបន្ទាន់ ផែនការសង្គ្រោះបន្ទាន់ ដូច្នេះធ្វើការជាមួយ នាយកដ្ឋានប៉ូលីស Metro ប្រហែលជាសម្រាប់ការពារ ប៉ុន្តែសម្រាប់ក្រុមគ្រួសារត្រូវដឹង នេះជាអ្វីដែលនឹងកើតឡើង ទាំងនេះគឺជាជំហាន។ ដូច្នេះ វាពិតជាមានការចូលរួមពីនាយកដ្ឋានទាំងអស់នៃទីក្រុង ហើយអាទិភាពទី 1 គឺការរក្សាសុវត្ថិភាពសិស្សទាំងអស់។ ល្អណាស់។
[Burke]: តើមានសំណួរបន្តសម្រាប់ Sandy ទេ?
[Van der Kloot]: សូមអរគុណ។ ខ្ញុំគ្រាន់តែចង់តាមដាន ហើយខ្ញុំឆ្ងល់ថាតើអ្នកធ្លាប់ជួបស្ថានភាពបែបនេះនៅសាលាណាមួយដែលអ្នកមើលការខុសត្រូវ ឬនាយកសាលា ហើយតើអ្នកបានធ្វើអ្វី?
[Edouard-Vincent]: ដូច្នេះ គួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍ ខ្ញុំមានស្ថានភាពមួយ។ វាមិនមែនជាការសម្រាកទឹកទេ ប៉ុន្តែខ្ញុំនៅសាលាមួយរបស់ខ្ញុំ គឺសាលា Nathan Hale។ អ៊ុំ វាជាសាលាបឋមសិក្សា T5 តែមួយ ហើយមានក្លិន។ កំដៅបានរលត់ ប៉ុន្តែមានក្លិនដូចឧស្ម័នកំពុងហុយចូលទៅក្នុងអាគារ ហើយយើងកំពុងព្យាយាមរកថាតើក្លិននោះមកពីណា ប៉ុន្តែយើងមិនអាចដឹងបានទេ។ ហើយក្លិនក៏កាន់តែខ្លាំង ដូច្នេះ យើងបានជម្លៀសចេញពីអគារ ហើយស្ថានីយដែលជិតបំផុតគឺ Shelburne Athletic Center។ វាមិនមែនសូម្បីតែដើរ 10 នាទីក៏ដោយ ប៉ុន្តែយើងបានជម្លៀសចេញ ហើយទៅអគារនោះ ហើយនោះជាផ្នែកនៃផែនការសុវត្ថិភាពរបស់យើង។ យើងបានទូរស័ព្ទទៅពួកគេ ហើយនិយាយថា យើងកំពុងតែមកដល់ហើយ។ គ្រប់គ្នាចាប់អាវរបស់ពួកគេ ហើយយើងដើរទៅកន្លែងផ្សេងនោះ។ យើងនៅទីនោះតិចជាង 30 នាទី។ នាយកដ្ឋានពន្លត់អគ្គីភ័យត្រូវបានហៅ។ នាយកដ្ឋានពន្លត់អគ្គីភ័យបានមក។ ពួកគេបានឈូសឆាយអគារ ហើយអ្វីដែលបានកើតឡើងគឺមានភ្លើងឆេះពិតប្រាកដ។ មិនភ្លាមៗនៅសាលាទេ ប៉ុន្តែផ្សែងចេញពីភ្លើងបានចូលទៅក្នុងប្រព័ន្ធខ្យល់។ ដូច្នេះក្លិនដែលវាកំពុងបញ្ចេញបានធ្វើឱ្យអ្នកគ្រប់គ្នាគិតថាវាជាសាលាពិត ប៉ុន្តែមានក្លិនដូចជាវាមិនមានសុវត្ថិភាព។ ដូច្នេះហើយ យើងបានយកផ្លូវសុវត្ថិភាពជាមុនសិន។ ហើយយើងចង់មានសុវត្ថិភាព មិនមែនសោកស្ដាយទេ។ ហើយម្តងទៀតយើងបានជម្លៀស យើងនៅទីនោះតិចជាង 30 នាទី ហើយយើងបានដើរត្រឡប់មកវិញ។ ដូច្នេះការជម្លៀសទាំងមូលគឺស្ថិតនៅក្រោមមួយម៉ោង។
[Van der Kloot]: តើមានសិស្សឬសិស្សពិការផ្នែកអប់រំពិសេសណាដែលអ្នកត្រូវរៀបចំ?
[Edouard-Vincent]: នៅសាលាហ្នឹងសិស្សហ្នឹងវាអត់មានកម្មវិធីដាច់ទេ។ មានសិស្សពិការ ប៉ុន្តែសិស្សទាំងអស់ត្រូវបានសង្គ្រោះបន្ទាន់។ ដូច្នេះវាជាអគារចាស់ គ្មានជណ្ដើរយន្ត គ្មានសិស្សជិះរទេះរុញ។ ដូច្នេះ គ្រប់ៗគ្នា លោកគ្រូ អ្នកគ្រូ បុគ្គលិកទាំងអស់ អ្នកជំនាញការ គ្រប់គ្នាបានជម្លៀសចេញ ហើយទៅកន្លែងជំនួសវិញ។ ដូច្នេះជាមួយនឹងនោះ នោះជាអ្វីមួយដែលនៅក្នុងផែនការជម្លៀស ឬសុវត្ថិភាពសម្រាប់សាលារៀនដែលមានសិស្សដែលជាប់រទេះរុញ ឬពិការធ្ងន់ធ្ងរ អ្នកដឹងទេ ទីតាំង ទីតាំងជំនួស ត្រូវតែអាចផ្ទុកសិស្សទាំងនោះបាន។ ល្អណាស់ អរគុណ។ សូមអរគុណ។
[Burke]: តើអ្នកអាចតាមដានវាបានទេ? មិនអីទេ។ យល់ព្រម សំណួរចុងក្រោយ។ អ្នកចាប់ផ្តើមឆ្នាំសិក្សា 2018-19 ជាមួយនឹងផែនការថវិកាដ៏ល្អ។ នៅក្នុងខែតុលា អ្នករកឃើញថាប្រាក់ចំណូលរបស់រដ្ឋកំពុងធ្លាក់ចុះក្រោមការព្យាករណ៍ ហើយអភិបាលខេត្តគ្រោងនឹងកាត់បន្ថយអាសនៈចំនួនប្រាំបួនដែលនឹងប៉ះពាល់ដល់ប្រភពមូលនិធិដែលរំពឹងទុករបស់អ្នក។ ការកាត់ផ្តាច់សៀគ្វីអប់រំពិសេស និងការដឹកជញ្ជូនគ្មានផ្ទះសម្បែងនឹងធ្វើឱ្យអ្នកខ្លី 250,000 ដុល្លារ។ ដូចគ្នានេះផងដែរ មានការជួសជុលអគារសង្គ្រោះបន្ទាន់ចំនួនពីរដែលមិនរំពឹងទុកដែលនឹងត្រូវការយ៉ាងហោចណាស់ $150,000 បន្ថែម។ តើអ្នកនឹងធ្វើអ្វីដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហាទាំងនេះ និងរក្សាថវិកាដែលមានតុល្យភាព? និយាយអីញ្ចឹង វាគ្រាន់តែជាខែតុលាប៉ុណ្ណោះ ហើយអ្នកដឹងថាបញ្ហាហិរញ្ញវត្ថុផ្សេងទៀតអាចកើតឡើងពេញមួយឆ្នាំ។ តើអ្នកនឹងណែនាំជម្រើសអ្វីខ្លះ? យើងបានឃើញការកាត់ 9C មែនទេ?
[Edouard-Vincent]: តើអ្នកបានឃើញពួកគេទេ? បាទ ពួកគេបានកើតឡើង។ ទីមួយ ខ្ញុំនិយាយលេងមួយឡែក រឿងដំបូងដែលគិតគឺការរៃអង្គាសប្រាក់។ ខ្ញុំដូចជា អូ សេចក្តីល្អរបស់ខ្ញុំ។ ជាមួយនឹងកង្វះខាត 250,000 ដុល្លារសម្រាប់ការអប់រំពិសេស និងការដឹកជញ្ជូនដែលគ្មានផ្ទះសម្បែង ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាយើងត្រូវពិនិត្យមើលថវិការបស់យើង។ យើងនឹងត្រូវដោះស្រាយ យើងត្រូវតែយកពីកន្លែងផ្សេង ដើម្បីគាំទ្រដល់ចំនួនសិស្សដែលខ្វះខាតទាំងពីរនេះ ដែលសិស្សពិការ និងសិស្សដែលគ្មានផ្ទះសម្បែងកំពុងប្រឈមមុខនឹងបញ្ហារួចហើយ។ ដើម្បីយកប្រាក់ចំនួន 250,000 ដុល្លារ ដែលរួមបញ្ចូលការដឹកជញ្ជូនពួកគេទៅសាលារៀនផងដែរ នោះប្រាកដជាមានការលំបាក។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយមានវិធីច្នៃប្រឌិតដើម្បីរកមើល។ ផងដែរ ខ្ញុំនឹងចាប់អារម្មណ៍យ៉ាងខ្លាំងក្នុងការមើល ទម្រង់នៃមធ្យោបាយធ្វើដំណើរផ្សេងទៀត ដូច្នេះប្រសិនបើយើងកំពុងនិយាយអំពីសិស្សដែលអាចជាសិស្សដែលមានកៅអីរុញ តើមានវិធីដើម្បីចាប់ដៃគូជាមួយ MBTA សម្រាប់សិទ្ធិដឹកជញ្ជូនសម្រាប់រទេះរុញ ពិការ និងសិទ្ធិធ្វើដំណើរដែលពួកគេមានដែរឬទេ? ហើយដើម្បីនិយាយថានេះគឺជាកាលៈទេសៈមួយដែលធ្វើឲ្យពួកគេអាចចាប់ដៃគូជាមួយសាលាបាន? ជាថ្មីម្តងទៀត ខ្ញុំគិតថាពេលខ្លះមានដៃគូសហគមន៍ជាច្រើនដែលយើងមើលរំលង ហើយដៃគូសហគមន៍តែងតែមានឆន្ទៈគាំទ្រ។ ផងដែរ មន្ទីរពេទ្យ Mass General យើងមាន Lawrence នៅទីនេះ យើងមានមន្ទីរពេទ្យតូចជាង ប៉ុន្តែដៃគូ Beth Israel មន្ទីរពេទ្យធំៗជាច្រើនអាចទាក់ទងពួកគេដើម្បីនិយាយថានេះគឺជា បញ្ហាប្រឈមដែលយើងកំពុងជួបប្រទះ និងដើម្បីពន្យល់ទាំងនេះ គឺជាប្រជាជនរបស់យើង ហើយខ្ញុំកំពុងនិយាយថា មន្ទីរពេទ្យ ដោយសារតែសិស្សពិការជាច្រើនក៏មានតម្រូវការផ្នែកវេជ្ជសាស្ត្រធ្ងន់ធ្ងរផងដែរ ដូច្នេះហើយ មន្ទីរពេទ្យបានដឹងថា នេះមិនមែនជាអ្វីដែលយើងបង្កើតនោះទេ។ និងសួរពួកគេពីផ្នែកសប្បុរសធម៌របស់ពួកគេថាតើពួកគេនឹងអាចគាំទ្រពួកយើងនៅក្នុងកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងពិសេសនេះដោយផ្អែកលើថវិកាមានកំណត់ដែលយើងមាន។ ដូច្នេះ ខ្ញុំសុខចិត្តមើលភ្នាក់ងារដៃគូ និងមើលពីរបៀបដែលយើងអាចធ្វើការសហការគ្នា ដើម្បីផ្តល់មធ្យោបាយធ្វើដំណើរសម្រាប់សិស្ស និងសិស្សដែលមានតម្រូវការពិសេសរបស់យើងដែលគ្មានផ្ទះសម្បែង។ ដូច្នេះវាគ្រាន់តែជារឿងមួយចំនួនដែលខ្ញុំនឹងធ្វើបន្ថែមលើការកាត់នៅថ្នាក់ស្រុក។ ប្រាក់បន្ថែម $150,000 ក្នុងការជួសជុលអគារសង្គ្រោះបន្ទាន់ ខ្ញុំដឹងរឿងនោះ។ ខាងផ្នែកវិជ្ជាជីវៈថា មានភាពជាដៃគូខ្លាំងជាមួយសហជីពមូលដ្ឋានមួយចំនួននាពេលនេះ ដែលចាប់ដៃគូជាមួយស្រុកបណ្តុះបណ្តាលសិស្សានុសិស្សរបស់យើងលើផ្នែកវិជ្ជាជីវៈនៃផ្ទះ និង សម្រាប់ការជួសជុលអគារមួយចំនួន។ ថ្ងៃនេះនៅពេលដែលខ្ញុំនៅទីនោះ ខ្ញុំដឹងថាសិស្សមួយចំនួនត្រូវបានអនុញ្ញាតឱ្យធ្វើលំហាត់របស់ពួកគេ ឬកន្លែងរបស់ពួកគេនៅក្នុងវិស័យជាក់ស្តែង។ ដូច្នេះអាចសួរទៅសហជីពមូលដ្ឋានទាំងនោះ។ តើពួកគេអាចធ្វើការជាមួយយើងនៅកន្លែងដែលយើងផ្តល់ឱ្យពួកគេជាមួយនឹងសិស្សដែលកំពុងត្រូវបានបណ្តុះបណ្តាលដែរឬទេ? តើមានវិធីណាដែលពួកគេអាចទទួលបានវិញ ហើយមិនអាចធ្វើការងារដោយឥតគិតថ្លៃនោះទេ ប៉ុន្តែនេះជាប្រាក់ 150,000 ដុល្លារដើម្បីអាចធ្វើបាន។ មានលេខនោះកាត់បន្ថយពាក់កណ្តាលត្រឹម 75 ហើយប្រហែលជាធ្វើការជាមួយ 75,000 ហើយគិតអំពីការរៃអង្គាសប្រាក់ដែលនៅសល់ 75,000 ។ ខ្ញុំមិនទាន់ស្គាល់រង្វង់មនុស្សធម៌នៅទីនេះនៅ Medford នៅឡើយទេ ប៉ុន្តែដើម្បីមើលវា ខ្ញុំជឿថាការចាប់ដៃគូជាមួយ ដៃគូសហគមន៍ និងធុរកិច្ច ប្រសិនបើពួកគេដឹងថាវាសម្រាប់អ្វី និងអ្វីដែលវានឹងធ្វើ ពួកគេនឹងមានឆន្ទៈក្នុងការឈានជើងឡើងលើចាន និងគាំទ្រសាលា។
[Burke]: តើមានសំណួរបន្ទាប់ទេ? អរគុណច្រើន ទាំងនោះគឺជាការឆ្លើយតបដ៏អស្ចារ្យសម្រាប់សំណួរភ្លាមៗ។ យើងពិតជាពេញចិត្តចំពោះពេលវេលា និងជាពិសេសការជីកជ្រៅទៅក្នុងស្ថិតិ។ យើងដឹងថាបុគ្គលិកមិនប្រាប់រឿងទាំងមូលរបស់កុមារទេ ដូច្នេះប្រាកដណាស់នៅក្នុងដំណើររបស់យើងទៅកាន់ទីក្រុងបូស្តុន ខ្ញុំគិតថាយើងទទួលបានកម្រិតផាសុកភាពជាមួយនឹងរបៀបដែលអ្នកមើលថែទាំកុមារនៅក្នុងស្រុករបស់អ្នក និងរបៀបដែលអ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលអ្នកធ្វើគឺផ្តោតលើពួកគេ។ ហើយអ្នកដឹងទេ យើងពិតជាសំណាងណាស់ដែលអាចចំណាយពេលនោះជាមួយអ្នក ដៃគូរបស់អ្នកនៅទីនេះ។ ខ្ញុំគិតថាគ្រាន់តែជាសំណួរចុងក្រោយមួយ។ ប្រសិនបើអ្នកត្រូវបានជ្រើសរើសអគ្គនាយក ច្បាស់ណាស់ថាយើងនឹងធ្វើការលើថវិកាក្នុងរយៈពេលបន្ទាប់ អ្នកដឹងទេថារហូតដល់ដំណាច់ឆ្នាំ ហើយអ្នកនឹងទទួលមរតកវាដល់កម្រិតមួយ ដូច្នេះតើអ្វីទៅជាភាពអាចរកបានរបស់អ្នកនៅក្នុងសហគមន៍របស់យើង ខណៈពេលដែលអ្នកកំពុងបញ្ចប់នៅបូស្តុន?
[Edouard-Vincent]: ខ្ញុំពិតជាមានភាពបត់បែនខ្លះ។ ប្រសិនបើខ្ញុំត្រូវបានគេជ្រើសរើស ខ្ញុំមានភាពបត់បែនខ្លះហើយ។ ខ្ញុំប្តេជ្ញាចិត្តក្នុងការបញ្ចប់ការវាយតម្លៃរបស់ខ្ញុំទាំងអស់សម្រាប់នាយកសាលាដែលខ្ញុំបានធ្វើការជាមួយនៅឆ្នាំនេះ។ បិទឆ្នាំដោយកំណត់ត្រាដ៏រឹងមាំ ប៉ុន្តែខ្ញុំពិតជាមានលទ្ធភាពដែលថាប្រសិនបើវាកើតឡើង ខ្ញុំអាចកែប្រែកាលវិភាគរបស់ខ្ញុំដើម្បីអាចគាំទ្រការងារនៅទីនេះនៅ Medford និងបញ្ចប់ការងាររបស់ខ្ញុំនៅបូស្តុនផងដែរ។
[Van der Kloot]: ខ្ញុំគ្រាន់តែចង់ដឹងថា តើអ្នកមានសំណួរអ្វីសម្រាប់ពួកយើង។
[Edouard-Vincent]: ខ្ញុំគិតថាសំណួររបស់ខ្ញុំគឺ តើអ្នករំពឹងថានឹងធ្វើការសម្រេចចិត្តចុងក្រោយនៅពេលណា?
[Burke]: ដូចដែលអ្នកអាចប្រាប់បាន យើងកំពុងបាត់សមាជិកពីរនាក់។ ការគ្រោងទុកមួយ ខ្ញុំមិនប្រាកដក្នុងប្រព័ន្ធទេ។ ចំពោះពួកគេ យើងនឹងមានគណៈកម្មាធិការនៃកិច្ចប្រជុំទាំងមូលនៅល្ងាចថ្ងៃចន្ទ។ តើវាជាអ្វី, 5? 6.15 យើងបានកំណត់ពេលមុន។ ហើយបន្ទាប់មកយើងនឹងពិភាក្សាបេក្ខជនទាំងពីរ ហើយសង្ឃឹមថាយើងនឹងឈានដល់ការសម្រេចចិត្តនៅល្ងាចនោះ។
[Edouard-Vincent]: ខ្ញុំគ្រាន់តែចង់និយាយអរគុណម្តងទៀតសម្រាប់ការជ្រើសរើសខ្ញុំឱ្យធ្វើជាផ្នែកនៃដំណើរការនេះ។ វាពិតជាកិត្តិយសអាជីពដ៏អស្ចារ្យបំផុតរបស់ខ្ញុំដែលបានត្រឡប់មកផ្ទះ Medford ។ និងអាចធ្វើបទបង្ហាញដល់អ្នក និងជាផ្នែកនៃដំណើរការនេះ រៀបចំឯកសារ សិក្សាទិន្នន័យ សិក្សាអំពីសាលា និងទៅសាលារៀន។ ដូច្នេះហើយ អ្វីដែលខ្ញុំអាចនិយាយបានគឺជាពាក្យរបស់ខ្ញុំដែលខ្ញុំធានាថាប្រសិនបើខ្ញុំត្រូវបានគេជ្រើសរើស ខ្ញុំនឹងផ្តល់ឱ្យអ្នកនូវ 100% ខ្ញុំនឹងផ្តល់ឱ្យអ្នកនូវអ្វីដែលខ្ញុំបានធ្វើ។ ហើយគ្មានអ្វីតិចជាងនេះទេ។ ខ្ញុំជឿជាក់លើការខិតខំប្រឹងប្រែង។ ខ្ញុំពិតជាអ្នកអប់រំដែលមានការប្តេជ្ញាចិត្ត ហើយខ្ញុំនឹងយកបទពិសោធន៍ទាំងអស់របស់ខ្ញុំ ជំនាញទាំងអស់របស់ខ្ញុំ ចំណេះដឹងទាំងអស់របស់ខ្ញុំដែលខ្ញុំបានទទួលក្នុងរយៈពេល 24 ឆ្នាំកន្លងមក ហើយនាំយកជំនាញទាំងនោះនៅទីនេះទៅកាន់ Medford ត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញ ហើយប្រើវានៅទីនេះ ហើយរៀន។ ពីក្រុមមនុស្សអស្ចារ្យ ដែលខ្ញុំបានជួបថ្ងៃនេះ។ ដូច្នេះខ្ញុំសង្ឃឹមថានឹងឮការឆ្លើយតបជាវិជ្ជមាន ប៉ុន្តែខ្ញុំគោរពដំណើរការនេះ ហើយខ្ញុំសូមអរគុណម្តងទៀត ហើយខ្ញុំសូមអរគុណដល់សហគមន៍សាលារដ្ឋ Medford ដែលពិតជាបានប្រព្រឹត្តចំពោះខ្ញុំយ៉ាងកក់ក្តៅដូចដែលខ្ញុំបានទៅសាលារៀនទាំងអស់។
[Burke]: អរគុណច្រើន
[SPEAKER_02]: យើងត្រូវការប្រហែលប្រាំនាទី។ យើងនឹងសម្រាករយៈពេលប្រាំនាទី។
[Burke]: អរគុណច្រើនសម្រាប់ការចូលរួមជាមួយពួកយើង។ វាមិនឆ្លងកាត់ទេ។
[Ruseau]: ឆ្លងកាត់ហើយមែនទេ?
[Burke]: សូមស្វាគមន៍មកកាន់ Medford ។ ខ្ញុំដឹងថាអ្នកត្រូវចំណាយពេលមួយថ្ងៃជាមួយការិយាល័យកណ្តាល និងនាយកសាលា និងគ្រូផ្សេងៗរបស់យើងនៅថ្ងៃមុន ដូច្នេះខ្ញុំសង្ឃឹមថាវាដំណើរការល្អ។ ហើយយើងមានទម្រង់ដូចគ្នា។ ខ្ញុំអាចអានសំណួរម្តងទៀតប្រសិនបើអ្នកចង់បាន។ មានសាលាមធ្យមពីរនៅក្នុងទីក្រុងរបស់យើង។ សាលាទាំងពីរមានកម្មវិធីសិក្សា និងកម្រិតបុគ្គលិកដូចគ្នា។ ឪពុកម្តាយមានជម្រើសថាតើពួកគេជ្រើសរើសសាលាណា។ សាលាមួយគឺ King Andrews ទាក់ទាញការជ្រើសរើសច្រើនជាងសាលាមួយទៀតគឺ McGlynn ។ ភាពខុសគ្នាគឺសំខាន់នៅកម្រិតចូលរៀនថ្នាក់ទីប្រាំមួយ។ សិស្ស 50 នាក់គឺជាការប៉ាន់ស្មាន។ សូមស្វែងរករបាយការណ៍ក្រុមការងារដែលត្រូវបានផ្តល់ជូនគណៈកម្មាធិការសាលាលើប្រធានបទនេះ។ តើគំនិតអ្វីខ្លះដែលអ្នកនឹងផ្ដល់យោបល់ដើម្បីដោះស្រាយស្ថានការណ៍? សូមអរគុណ។
[Martellone]: Thank you very much. For those folks who don't know me, My name is Thomas Marloni. I'm from Medford, and I'm very glad to be here. Thanks for the opportunity. I put together a PowerPoint, and I've answered the three questions that you had posed. There were three in the packet that I went through. And I'll go ahead and answer your questions. So the three questions that were asked in the packet that you shared was, is the grade six disparity this year a fluke or trend? Will the current action plan balance enrollment towards another intervention necessary? And then you also asked what ideas I would have or suggestions I might have to address the situation. So in the following slides, I'll present two sets of data to you. There is data covering 17 years, that's from 2002 to 2018. And then the other data set covers six years, 2013 to 2018. I chose the six year period because it was a period where it appeared that ELL enrollment between the two middle schools had changed, and I wanted to look at that six year period. I would just ask that while you're looking at the slides and looking at the data, if you might ask what can we learn from the data that you're seeing? So this particular slide shows a comparison of annual enrollments and their average annual enrollments at both Andrews and McGlynn middle schools from 2002 to 2018. If you look, you'll see that on average, across the 17 year period, the Andrews had an enrollment, an average enrollment of 527 and McGlynn had an average of 533. They were very close over that time. across both schools over that period of time, 17 years. It shouldn't come as any surprise, if you're looking at this slide, that you would see that when you're looking at the average grade six enrollment, they were both extremely close. And this, again, is an average of 17 years. So you'll see that the Andrews had 173 students and that the Midland had 174. This is based on a 17 year average. It was almost identical. So if you'll look at this particular slide, this is for a six year period, and this line shows a comparison of annual enrollments at the Andrews and McGlynn, and it's an average. So this is for the past six years. And what you'll see is that the numbers, again, are actually very close. You'll see that the Andrews has about 503 on average, and that the McGlynn has 493. And so, again, while there have been annual fluctuations, those numbers were almost identical. What you'll see for trend data from the past six years is that there has been a significant decrease in the number of sixth graders, which you're aware of, at the McGlynn. While the Andrews has experienced larger numbers of students, and this was noticeable when you look, you'll see that Andrews, their average grade six enrollment over the past six years has been 175 students, and then McGlynn, 153. So the question that you posed, is grade 6 disparity this year, is it a fluke or a trend? I would say to you it is neither one or the other. It's actually both. And the reason I say both and I would emphasize is that really over the past 17 years enrollment between both schools has fluctuated and you saw that from the graphs. There were some years where one school had more, the other school had less. So I feel like over a 17-year period, there was loops in enrollment that happened each year for both schools. The 17-year average shows that enrollment between both schools overall was evenly distributed. Or I would say that there was a trend in the past six years and when you look, the McGlynn has decreased by about 22% and the Andrews has increased by about four. And I looked back, I provided you a package where I had some articles, I took from the local, and the superintendent noted in a memo that part of what they believed was that the decrease in the enrollment at the McGlynn was from a public perception that one middle school was better than the other. So I feel like there's some trends there. The other pieces, the district has had a declining enrollment, so I looked at enrollment over a number of years, that may have some impact as well. So, one of the other questions that you posed is, will the current plan balance enrollment or is another intervention necessary? And what I would ask you to think about, I'll present some self-proof data, and as I'm showing you the data, I guess I would want you to consider if the current plan not only addresses enrollment differences, but will it actually bring about balance in other areas, such as race, socioeconomic status, The bigger picture should be more than just balancing enrollment. There are other factors that should be considered. I think you'll see some stark differences in this slide. I looked at the particular subgroup data over the past six years. And what you'll see is that the high needs profile of the two middle schools has become increasingly imbalanced. You can see on the left, the Andrews had an average percentile of high needs students that was 39.95. Well, McGlynn had an extremely significant difference, and that was 53.98. For those folks in the audience that may not know, high needs, as identified by DESE, includes those students who are ELL, former ELL, special education, and low socioeconomic status. And what I noticed was that there has been a decrease of about 16.6% in the number of I-Need students at the Andrews, while during the same time period, the McGlynn has increased by about 13.4%. I then looked at average percentile of low socioeconomics, those are your free and reduced students, and they're categorized by the state in that manner. And again, there was an extremely stark difference. If you look, the McGlynn had 41.08% of its students on average. And if you look at the Andrews, that number was 24.93. So those numbers were significantly different. Again, when I looked, there's been a 15.1% decrease in the number of low socioeconomic students at Andrews, although in the same time period, the McGlynn increased by 9.1%. That was about over the last four years. I then went ahead and I looked at the average percentile of ELL students. I did research and data. I did not see and I couldn't find any documentation that looked up to a certain point that the Andrews did have populations of students that were identified as ELL. Over the past six years, when I looked at the DDS data, except for 2018, there were no reported ELL students. So when you look at this particular slide, you will see that the Andrews had 0.03. and that the McGlynn had 9.17. And if you look at the graph, what you'll see is, this was a little higher, it took a dip in 2014, and then has made a steady increase. But even from this very first column, the grades for McGlynn, if you look in 2013, that number has almost doubled. And I understand that there's a district-wide program there, but I think it's important that, as we're thinking about balancing enrollment, we're also thinking about other experiences that students have over at school. I then went into the packet that was sent to me by the district for the presentation, and as I looked at the different subgroups, what I saw was that there, as I pointed out to you, were some other significant disparities across varied populations in the schools. So if you'll notice, I'll start at the bottom, I'll work up, but the McGlynn has a free and reduced, again, that's considered high needs, and that was 56.4, whereas the Andrews had a percentage of 30.7. That's a significant difference. You're talking about a little over 25% of the school. In addition, Hispanic population, about 14.4%, almost double. This was extremely interesting to me, is the fact that the Caucasian population in the Midland was only about 50%. there was almost 25 more percent of students who were identified as Caucasian at the Andrews. Black population, 10.2 and 17.2, and then the Asian population at the Andrews was 4.8 and the Glen, 14.4. So there were significant differences in free and reduced and other ethnic background populations. What I did notice, I looked at special education data, was very close over a period of years, and the numbers were close this current year as well, based on the data that I saw. I did also take a quick peek at a number of years of discipline data, when I noticed that the numbers, and they weren't grossly different, but the numbers of students, the total number of students, not a percentage, but the total number of students that were involved in discipline incidences reported to the DSE was slightly higher at Andrews than at Midland. That could in part account for the fact that they have a behavior program there, but I didn't have other ways to dig further into the data. So, I looked at the current plan, and your current plan offers parent preference. So, a very quick outline of the plan, parents were asked to submit a school preference form. In addition, the district is conducting a partial lottery to avoid, an attempt to avoid substantial differences in enrollment. Each middle school held an open house, and when Lynn went first, central office administrators were giving the presentations at the open houses with the principals present, and then the presentations were going to highlight programmatic differences that each school had. So the next question that you asked was, will the current action plan balance enrollment, or is another intervention necessary? If so, what is it? So it's my professional opinion that the current plan may address enrollment disparities at a surface level in the short term. I believe it will not comprehensively address other underlying issues over the long term period. I believe that in addition to balancing enrollment, the plan should provide all students with equality of opportunity and it needs to also provide equality of opportunity and participation in each of the schools that they attend. I think the plan, again, while it addresses the very service issue, the very public issue about enrollment, I didn't see in the plan where it talked about community and parent perception issues. And I think that's important. And I think until those issues get addressed, I think parents may continue to give a preference or a choice of one school over another. My hope would be that parents would, if you will, get their kids into both schools because they view both schools as being wonderful places for children. There were other concerns, and I don't know if the new plan, at least in regards to enrollment, addresses this, and those were concerns from the community related to building-based leadership and communication. I did wonder, in the past you've had parent choice, I wondered that based on the school plan, if it would surface a new problem, and that would be that parents gave a preference, and then if they did not get their preference, they might feel that they weren't listened to. So, I think that you won't know until you try it, but I guess that was the wondering that I had. I did see in a couple of places there was talk about the school committee taking ownership and there was talk about teachers taking ownership, but I guess what I would like to say is that I feel like this particular issue around enrollment and quality of opportunity and access really is a community issue. And I feel like there needs to be work done that says to the community, these kids belong to all of us. don't just belong to one school or the other, then we need to all be collaborating to figure out how to best make this an equitable solution for everyone. I noticed that school administrators were not presenting at the open houses. I believe you have the deputy superintendent doing some of the presentations. My concern with this plan would be you're on a daily basis, your principals are the people who interface with parents and other community members that come to the school. If you have someone that's outside of the school giving a presentation, will people in that school of their schools. And you do run the risk of people wondering, like, I wonder why the principals didn't give this presentation at the open house. These are the people who look at their children every day. The other piece is, I guess when I think of a lottery, I think of, like, maybe getting a scratch ticket and winning money. And so when I hear the word lottery, and I'm equating that with student assignment, it does make me wonder what we're leaving to chance on behalf of students. And so that made me wonder how this will work. So, for the purposes of this presentation, I know you've probably all seen this many times, but I would like to begin by highlighting the following, and that is that in your mission statement, and I'll say our mission statement, I live in the community, I feel like I have ownership in the schools, all students are afforded a safe and healthy learning environment in which they develop the knowledge, skills, and attitudes to reach their full academic and personal potential. Additionally, the mission statement includes that we'll provide all students with a 21st century education that will enable them to be lifelong learners and contributors to a diverse and rapidly changing world. And part of the diverse world that these children live in is their middle school experience. And when you have the disparities that you have, I'm wondering if we're really able to accomplish the mission that we're setting out, that these four kids are here with us, and then as we're preparing them to leave our schools. So, again, in thinking about addressing this, I think the desired results of the district should be that we balance enrollment and that we provide a quality of opportunity and participation for all of our students. And the third question was, what ideas would you suggest to address the situation? So again, keeping in mind balancing enrollment and providing the quality of opportunity and participation for all students, it would be my recommendation to implement a geocode placement model in lieu of a parent preference model for assigning students to middle schools. at least a year of that in place, so you would be looking out for the 19-20 school year. I would also be conducting a detailed root cause analysis, and again, probing further into your enrollment across ELL, low socioeconomic, high needs, special education, and other populations. In addition to doing that, and perhaps at the same time, I would be looking to create and administer a parent survey, and then analyze and share those results with key stakeholders, including parents. You may, again, further probe parent perception, school-based perception, and why people make choices or preferences that they do. In addition to that, I think the work of the superintendent would be to work collaboratively with middle school staff and administrators to be soliciting their input, and then also ensuring that middle school staff and administrators in each school provide parents with regular, timely, and accessible communications, which I think, in great part, will help close some of the communication gap, and I think will help improve the parent perception. I think that's the case. I would recommend, and if you have questions at the end I can explain a little bit more about this, you may, I suspect you may, but I would want to be partnering with field experts to develop these geocoded feeder patterns, and I've done this work in Lexington, and that would ensure equitable distribution based on student demographics. As far as my work with the school committee, I would be looking to establish a policy that creates this geocoded feeder pattern for both middle schools that reflect the city's demography and promote diversity. I also believe in order to get that done, other things that need to also happen are to develop a policy which identifies what might be known as buffer zones, that allow flexible assignments to either middle school. And if you have questions, I can say a bit more about that at the end. While you're creating the policy related to buffer zones, there also needs to be a flexible assignment policy that allows the superintendent to address enrollment fluctuations should they occur. If we're thinking about equality of opportunity and participation, then we need to ensure that we're providing the same level of programming in both schools, including, but not limited to, ELL programs. If we're really thinking about balancing our enrollment, but then also a diverse student population, that needs to be considered. Another consideration would be to establish a new position of shared middle school department heads. We've done this in Lexington, so at one point in time we got both middle schools who were a bit not on the same page. By having a shared middle school department head, those people worked across both schools and they helped ensure continuity around programming and curriculum for kids. was extremely helpful. Each school still takes on its own kind of culture and flavor, if you will, but it helps to ensure that kids get a similar experience. I feel like that, in part, would also address some of the parent perception piece, if they think that the schools are different. The other piece of the equation, as you're doing this work, is to proactively collaborate with the Mentor Teacher's Association to ensure a smooth transition process. You would need to be doing some reconfiguration of any bus routes or transportation to align with changes in new feeder patterns. And then, of course, I think always for any district, the trickiest, one of the trickiest part of the budget, and that's to develop a budget that would reflect and support the school committee's policy determinations in conjunction with moving from a parent preference system to a geo-governed feeder system. And then lastly, it's one of the, what I think are one of the most important parts or pieces is to collaborate with school committee, central office administrators, school administrators, MTA, and staff to create a communication plan and timeline. Because I think if there were to be a shift, one of the very best things that you can do is get out in front of any misperceptions that people might have around how this might work. Those are the recommendations that I have. What I would share with you is that I think once a system was put in place that would help at least begin to address the enrollment piece in part, I think that that would be a very strong foundation to then build upon and then address some of the other needs, which would be around balancing out some of the disparities around free and reduced and high-needs populations and others. I'm happy to answer any questions you might have. I guess that you may want to know about geocoded ear patterns and buffer zones.
[Ruseau]: តើអ្នកអាចពន្យល់បានទេថាតើភូមិសាស្ត្រខុសពីការគូសបន្ទាត់ឥឡូវនេះទេ?
[Martellone]: អញ្ចឹងមានក្រុមហ៊ុននៅទីនោះ ខ្ញុំនឹងមិនទម្លាក់ឈ្មោះទេ ព្រោះខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាវាមិនសមរម្យក្នុងការធ្វើអញ្ចឹង ប៉ុន្តែមានក្រុមហ៊ុនមួយមានទីតាំងនៅ Cambridge ហើយខ្ញុំបានធ្វើការជាមួយពួកគេ យើងធ្វើការជាមួយពួកគេ នៅ Lexington ដោយសារតែយើងកំពុងស្វែងរកការដោះស្រាយការចង្អៀត និងការចុះឈ្មោះចូលរៀននៅក្នុងសាលារបស់យើងនៅ Lexington ហើយអ្វីដែលពួកគេធ្វើគឺពួកគេយកព័ត៌មានពីប្រព័ន្ធព័ត៌មានសិស្សរបស់អ្នក ហើយពួកគេរៀបចំផែនការភូមិសាស្ត្រ សិស្សរបស់អ្នកទាំងអស់នៅក្នុងស្រុក។ ដូច្នេះហើយ ពេលខ្លះអ្វីដែលកើតឡើងគឺថា ក្នុងនាមជាអ្នកជាប្រភេទនៃការគូរបន្ទាត់ អ្នកត្រូវគិតគូរពីតំបន់ដែលមានប្រជាជនដង់ស៊ីតេខ្ពស់។ អ្នកត្រូវតែមើលហើយមើលថាអ្វីដែលអាចនឹងចូលទៅក្នុងកន្លែង។ ដូច្នេះ អ្វីដែលពួកគេធ្វើតាមព្យញ្ជនៈគឺពួកគេគ្រោងសិស្សចេញ ហើយបន្ទាប់មកអ្នកប្រើប្រភេទនៃគ្រោងនោះដើម្បីជួយកែសម្រួលបន្ទាត់ ឬផ្លាស់ទីពួកវា ហើយបន្ទាប់មកអ្នកបង្កើតគំរូព័ត៌មានទាំងនេះ។ ដូច្នេះឧទាហរណ៍ នៅក្នុងស្រុកសាលាបច្ចុប្បន្នរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំបានបម្រើការក្នុងគណៈកម្មាធិការចុះឈ្មោះចូលរៀន ដែលខ្ញុំបានធ្វើការជាមួយក្រុមហ៊ុននេះ ហើយអ្វីដែលយើងធ្វើគឺយើងពិនិត្យមើលចំនួនប្រជាជនរបស់សាលានីមួយៗ។ ជាឧទាហរណ៍ យើងមានសាលាបឋមសិក្សាចំនួនបីដែលបញ្ចូលទៅក្នុងសាលាមធ្យមមួយ ហើយអ្នកមានសាលាបីដែលបញ្ចូលទៅក្នុងសាលាមួយទៀត។ ហើយខ្ញុំដឹងថា នោះគឺជាអនុសាសន៍មួយ ប៉ុន្តែឧទាហរណ៍ ប្រសិនបើអ្នកកំពុងពិចារណាថាអ្នកមានសាលារៀនពីរ ដែលទាំងពីរមានប្រជាជនដែលមានតម្រូវការខ្ពស់ចិញ្ចឹមទៅសាលាមធ្យមមួយ អ្នកនឹងបញ្ចប់ ប្រហែលជាអ្នកនឹងមានតុល្យភាព។ ការចុះឈ្មោះរបស់អ្នក ប៉ុន្តែខ្ញុំគិតថាអ្នកនឹងនៅតែបញ្ចប់ដោយភាពខុសគ្នា។ ដូច្នេះទីតាំងភូមិសាស្ត្រ ជួយកំណត់អត្តសញ្ញាណកន្លែងដែលចំនួនប្រជាជននៅទីនោះ ហើយបន្ទាប់មកជួយ ប្រសិនបើអ្នកត្រូវការផ្លាស់ទីនរណាម្នាក់បន្តិច។
[Ruseau]: ដូច្នេះវាពិតជាការតុបតែងលម្អដ៏ប្រណិត។ ខ្ញុំសុំទោស? វាដូចជាការធ្វើនំបញ្ចុក។ វាមិនមែនជាការព្យាយាមដើម្បីឱ្យដូចជាសង្កាត់នេះទៅទីនេះវាអាចដូចជា ... ទេទេ។
[Martellone]: ពួកគេធ្វើការជាក្រុមធំ ៗ នៃសង្កាត់។ ដូច្នេះហើយ ខ្ញុំនឹងឈានទៅរកសំណួរតំបន់បណ្ដោះអាសន្ន ដែលអាចជួយបាន។ ដូច្នេះ អ្វីដែលយើងបានរកឃើញគឺនៅក្នុងសង្កាត់មួយចំនួនដែលមានប្រជាជនច្រើនបំផុតរបស់យើង ឬសង្កាត់ផ្សេងទៀតដែលមានការអភិវឌ្ឍលំនៅឋាន ដែលអាចមានចលនាមនុស្សច្រើន ឬតំបន់ទាំងនេះដែលមានលក្ខណៈដូចជានៅលើចំណុចកំពូល សូមនិយាយថា មួយ សង្កាត់ទៅមួយទៀត យើងបានបង្កើតគោលនយោបាយតំបន់ការពារ។ ហើយគោលការណ៍តំបន់ទ្រនាប់ដំណើរការជាមូលដ្ឋាន តាមវិធីដែលថាប្រសិនបើគ្រួសារមួយផ្លាស់ទីចូល អ្នកឱ្យពួកគេដឹងនៅពេលដែលពួកគេផ្លាស់ទៅរស់នៅក្នុងសង្កាត់។ អ្នកចង់ឱ្យពួកគេដឹងថាអ្នកស្ថិតនៅក្នុងសង្កាត់ដែលជាតំបន់ការពារ។ អ្នកប្រហែលជានៅសាលាកណ្តាលនេះ ឬអ្នកប្រហែលជានៅសាលាមធ្យមនេះ។ ដូច្នេះតំបន់ទ្រនាប់នោះអនុញ្ញាតឱ្យអគ្គនាយកអាចបត់បែនបានខ្លះ។ ប្រសិនបើអ្នកឃើញថាការចុះឈ្មោះរបស់អ្នកត្រូវបានបិទ។ ខ្ញុំចង់និយាយថា វាតែងតែមានដំណើរការបណ្តឹងឧទ្ធរណ៍ ហើយគោលដៅគឺព្យាយាមប្រុងប្រយ័ត្នចំពោះការងារដែលអាចបត់បែនបានដែលអ្នកកំពុងធ្វើ ប៉ុន្តែនោះ យ៉ាងហោចណាស់នៅក្នុងស្រុក ហើយឥឡូវនេះវាបានជួយនៅកម្រិតបឋម ប៉ុន្តែខ្ញុំ ការគិត ជាក់ស្តែងនៅទីនេះ ខ្ញុំកំពុងគិតអំពីរបៀបដែលខ្ញុំប្រកួតប្រជែងជាមួយសាលាផ្សេងទៀត។ មានការតាមដានទេ? នោះជាការល្អ។
[Burke]: សូមថ្លែងអំណរគុណយ៉ាងជ្រាលជ្រៅ។ ឥឡូវនេះយើងនឹងបន្តទៅសំណួរពីរបន្ថែមទៀត។ ខ្ញុំនឹងអានរឿងទីមួយ។ អគារសង្គ្រោះបន្ទាន់។ ម៉ោង 9.30 ព្រឹក ហើយសាលាបឋមសិក្សារបស់អ្នកកំពុងដំណើរការ ប៉ុន្តែវាត្រូវបានរាយការណ៍មកអ្នកដោយនាយកសាលាថា ការដាច់ចរន្តទឹកបានបណ្តាលឱ្យមានការបិទអាងលិច បង្គន់ កន្លែងបាញ់ទឹក និងប្រតិបត្តិការផ្ទះបាយទាំងអស់។ មិនមានការប៉ាន់ស្មានច្បាស់លាស់ទេថាតើវាត្រូវចំណាយពេលប៉ុន្មានដើម្បីចាក់មេទឹកឡើងវិញ។ ឪពុកម្តាយភាគច្រើននៃសិស្សរបស់អ្នកនៅកន្លែងធ្វើការ ឬសកម្មភាពផ្សេងទៀត។ តើអ្នកគួរបន្តដោយរបៀបណា? តើអ្វីជាជម្រើសរបស់អ្នក?
[Martellone]: ដូច្នេះ ជាអកុសល ខ្ញុំត្រូវជម្លៀសចេញពីអគារពីមុនមក។ ហើយអ្វីដែលខ្ញុំចង់ចែករំលែកជាមួយអ្នកគឺរឿងដំបូងបំផុតដែលខ្ញុំតែងតែធ្វើគឺខ្ញុំជូនដំណឹងទៅអគ្គនាយក។ ជាក់ស្តែង វាស្តាប់ទៅដូចជានេះគឺមកពីទស្សនៈរបស់នាយកសាលា។ ដូច្នេះ អ្វីដែលខ្ញុំចង់ឲ្យកើតឡើងនោះគឺថា ជាដំបូងខ្ញុំនឹងទទួលបានការទូរស័ព្ទពីអ្នកសារព័ត៌មានដែលប្រាប់ឱ្យខ្ញុំដឹងថាមានអ្វីកើតឡើង និងលក្ខខណ្ឌអ្វីជាដើម។ រឿងបន្ទាប់ដែលខ្ញុំនឹងធ្វើ គឺខ្ញុំនឹងជូនដំណឹងទៅប្រធានគណៈកម្មាធិការសាលា ដើម្បីឲ្យអ្នកបានដឹង។ ហើយបន្ទាប់មកខ្ញុំនឹងរកមើល ក្តីសង្ឃឹមរបស់ខ្ញុំនឹងមាន ហើយខ្ញុំមាននេះនៅគ្រប់ស្រុកផ្សេងទៀតដែលខ្ញុំធ្វើការ គឺថាមានផ្លូវជម្លៀសដែលបានកំណត់រួចហើយ ប្រសិនបើអ្នកចង់ ប្រសិនបើសាលារៀនត្រូវផ្លាស់ទីទៅក្រៅកន្លែង។ ដូច្នេះ សាលារៀនរបស់យើងនីមួយៗគួរតែមានសម្ភារៈបរិក្ខារក្នុងមូលដ្ឋាន ឬសាលារៀនជិតខាង ដែលពួកគេអាចជម្លៀសខ្លួនទៅបានក្នុងករណីមានអាសន្ន។ រឿងមួយទៀតដែលខ្ញុំចង់ធ្វើ ដូច្នេះខ្ញុំនឹងបោះឆ្នោតមួយ បើខ្ញុំជានាយក នាយកសាលាហៅខ្ញុំ ខ្ញុំជូនដំណឹងទៅគណៈកម្មាធិការសាលា។ រឿងមួយទៀតដែលខ្ញុំចង់ធ្វើគឺមើល ពិនិត្យនៅខាងក្រុង ដើម្បីមើលថាតើពួកគេដឹងថាមានបញ្ហាអ្វីជាមួយទឹក ហើយនៅពេលណាដែលអាចត្រូវបានជួសជុល។ អញ្ចឹងអាស្រ័យលើម៉ោងប៉ុន្មាន បើជិតដល់ថ្ងៃចូលឆ្នាំ ខ្ញុំចង់ដឹងថា តើយើងនៅអាចប្រើបន្ទប់ទឹកបាន ឬយ៉ាងណា អាស្រ័យលើម៉ោងដែលអ្នកប្រាប់ខ្ញុំនៅទីនេះ។ ៩.៣០។ ហើយយើងពិតជាមិនអាចចិញ្ចឹមកុមារបានទេ។ ដូច្នេះ ខ្ញុំនឹងសម្លឹងរកការធ្វើការជាមួយសេវាអាហារ និងការដឹកជញ្ជូន ផ្លាស់ទីកុមារទៅកន្លែងសង្គ្រោះបន្ទាន់ដែលនៅជិតបំផុតដែលគួរត្រូវបានកំណត់អត្តសញ្ញាណ។ បំណែកផ្សេងទៀតគឺថា ខ្ញុំនឹងស្វែងរកសាលារៀន ហើយយើងធ្លាប់ធ្វើរឿងនេះពីមុនមក នៅក្នុងសាលារៀនដែលខ្ញុំបានធ្វើការនៅ យើង ពេលខ្លះយើងបានធ្វើលំហាត់ហ្វឹកហាត់ ដែលយើងបានជម្លៀសទៅសាលាផ្សេងទៀតនៅពេលដែលមិនមាន។ គ្រាអាសន្ន ដើម្បីឱ្យសិស្សដឹងពីអ្វីដែលត្រូវធ្វើ។ ហើយបន្ទាប់មកខ្ញុំនឹងពិនិត្យមើលវាជាទៀងទាត់ជាមួយបុគ្គលិក។ ប្រសិនបើអ្នកគិតថា ពួកយើងនឹងផ្ញើទំនាក់ទំនងទៅឪពុកម្តាយ ខ្ញុំមិនអីទេ ខ្ញុំបានសួរបន្តិចអំពីរឿងនេះកាលពីម្សិលមិញ ដូច្នេះនៅតាមស្រុកដែលខ្ញុំធ្វើការ យើងមានប្រព័ន្ធទំនាក់ទំនងដែលខ្ញុំអាចផ្ញើបាន។ ចេញការហៅទូរសព្ទ និងផ្ញើសារ និងអ៊ីមែលទៅមាតាបិតា ហើយអ្នកអាចកំណត់វាជារបៀបសង្គ្រោះបន្ទាន់ ហើយសារនោះនឹងចេញ។ ដូច្នេះ ខ្ញុំនឹងប្រាប់ឪពុកម្តាយឲ្យបានឆាប់តាមដែលខ្ញុំអាចធ្វើបាន។ ឬមានអ្នកផ្សេងនៅការិយាល័យកណ្តាល ខ្ញុំនឹងឲ្យអ្នកផ្សេងជួយសហការ ព្រោះអ្នកមិនអាចគ្រប់គ្រងអ្វីគ្រប់យ៉ាងបានទេ។ ហើយខ្ញុំសុំឱ្យជំនួយការនាយកធ្វើការដើម្បីទទួលបានការទំនាក់ទំនងសង្គ្រោះបន្ទាន់ទៅកាន់ឪពុកម្តាយដោយប្រាប់ពួកគេថាកូនរបស់ពួកគេមានសុវត្ថិភាព។ បន្ទាប់មកយើងត្រូវបានជម្លៀសទៅអគារផ្សេង។ ហើយប្រសិនបើខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាយើងអាចចិញ្ចឹមក្មេងៗនៅទីនោះនៅពេលថ្ងៃ អ្វីដែលត្រូវធ្វើគឺខ្ញុំនឹងទុកពួកគេនៅទីនោះនៅពេលថ្ងៃសម្រាប់អាហារថ្ងៃត្រង់។ ប្រហែលជាយើងនឹងមានសកម្មភាពមួយចំនួនជាជួរ។ ហើយតាមពិតទៅ ក្នុងការគិតអំពីបទពិសោធន៍អតីតកាលរបស់ខ្ញុំអំពីអ្វីដែលពួកយើងបានធ្វើជាមួយសិស្សនៅក្រៅកន្លែង ខ្ញុំនឹងមានអ្វីដែលត្រូវរៀបចំទុកជាមុនរួចហើយ។ ដូច្នេះនៅក្នុងកាបូបសង្គ្រោះបន្ទាន់ ខ្ញុំនឹងមានអ្វីមួយចំនួនដែលនឹងជូនដំណឹងដល់មនុស្សអំពីអ្វីដែលត្រូវធ្វើជាមួយសិស្ស។ បើតាមពិតទៅរៀននៅសាលាហើយគិតថាទៅ ហើយឱ្យពួកគេទៅយក អ្នកនឹងត្រូវបង្កើតមជ្ឈមណ្ឌលបង្រួបបង្រួមឪពុកម្តាយ ហើយឱ្យឪពុកម្តាយមកទទួលកូន និងបង្ហាញអត្តសញ្ញាណ ដើម្បីអោយអ្នកអាចបញ្ជាក់ថាពួកគេជានរណា និងរក្សាបញ្ជីលម្អិតបំផុតថាតើនរណាជាប៉ូលីស។ ប្រសិនបើស្រុកមានពិធីការសង្គ្រោះបន្ទាន់ផ្សេងទៀត ខ្ញុំនឹងរកមើលថាតើអ្នកធ្វើតាមពិធីការបញ្ជាឧប្បត្តិហេតុដែលមនុស្សមួយចំនួនដោះស្រាយជាមួយប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ មនុស្សខ្លះដោះស្រាយជាមួយនឹងការបណ្តេញចេញ មនុស្សខ្លះដោះស្រាយជាមួយអាហារ និងប្រភេទផ្សេងទៀតនៃការផ្គត់ផ្គង់ដែលកុមារត្រូវការ។ បទពិសោធន៍របស់ខ្ញុំគឺប្រសិនបើរឿងនេះកើតឡើងនៅនិទាឃរដូវ ខ្ញុំអាចសួរគ្រូ PE របស់ខ្ញុំ ហើយមើលថាតើសាលារៀនជិតខាងនឹងត្រូវជម្លៀសទៅសាលាផ្សេង ប្រសិនបើយើងអាចចាប់ដៃគូបាន ប្រសិនបើអាកាសធាតុល្អដើម្បីនៅខាងក្រៅ។ វាក៏អាចមានសកម្មភាពផ្សេងទៀតនៅក្នុងកន្លែងហាត់ប្រាណនៅពេលយើងនៅទីនោះ។ មានសំណួរបន្ទាប់ទេ?
[Burke]: លោកសងសឹក?
[DiBenedetto]: ដូច្នេះហើយខ្ញុំមិនបាននាំក្មេងៗមកសាលាវិញទេ បើសាលាមិនបានបម្រុងនិងដំណើរការ។
[Martellone]: ប្រសិនបើសាលាអាចជួសជុលបាននៅចុងថ្ងៃ ប្រសិនបើមេទឹកអាចជួសជុលបាន ហើយទឹកត្រូវបានជួសជុលឡើងវិញ ខ្ញុំនឹងទាក់ទងទៅឪពុកម្តាយ ហើយប្រាប់ពួកគេថាយើងនឹងប្រគល់សិស្សវិញ ហើយបណ្តេញពួកគេនៅទីនោះ។ . ជាក់ស្តែង ខ្ញុំគិតថាអ្នកបានឃើញខ្ញុំនៅពេលបណ្តេញចេញពីការងារនៅថ្ងៃមុន នៅពេលដែលយើងទៅលេង។ ការបណ្តេញចេញគឺជាពេលវេលាដ៏មមាញឹកបំផុតនៃថ្ងៃ។ ដូច្នេះហើយ ខ្ញុំកំពុងធ្វើការសន្មតថាវាជាឆ្នាំដ៏មមាញឹកនេះ ព្រោះវានៅគ្រប់ទីកន្លែង។ ដូច្នេះហើយ បើខ្ញុំគិត ឧបមាថាខ្ញុំដឹងនៅម៉ោង ១ រសៀលថា ខ្ញុំអាចយកសិស្សត្រឡប់ទៅសាលាវិញ ហើយថា មេទឹកត្រូវបានជួសជុល ឬឧបមាថា គេអាចយកទឹកមកផ្នែកខ្លះនៃអគារវិញបាន។ ខ្ញុំនឹងមានក្រុមមនុស្សរួមគ្នាយ៉ាងឆាប់រហ័ស ដែលនឹងជួយធ្វើផែនការរហ័ស និងរកមើលពីរបៀបដែលយើងអាចយកវាត្រឡប់ទៅថ្ងៃចុងក្រោយ។ បើមិនដូច្នេះទេ អ្វីដែលខ្ញុំត្រូវធ្វើគឺខ្ញុំសួរម្តងទៀត ក្តីសង្ឃឹមរបស់ខ្ញុំគឺស្ថិតនៅលើអគ្គនាយក ដូច្នេះខ្ញុំនឹងធ្វើការជាមួយនាយកសាលាក្នុងផ្នែកដឹកជញ្ជូន។ ដើម្បីមកទទួលសិស្ស។ ហើយបន្ទាប់មកប្រសិនបើមានសិស្សដែលត្រូវការមធ្យោបាយធ្វើដំណើរពិសេស យើងនឹងរៀបចំសម្រាប់នោះ។ ពេលខ្លះ សម្រាប់សិស្សទាំងនោះដែលត្រូវការមធ្យោបាយធ្វើដំណើរពិសេស ជួនកាលមាតាបិតាចូលចិត្តក្នុងករណីបែបនេះ ដែលថាពួកគេនឹងមកយកកូនរបស់ពួកគេ ហើយយើងនឹងផ្តល់ជម្រើសនោះដល់ពួកគេ ប៉ុន្តែយើងនៅតែគ្រោងនឹងនាំយកពួកគេមក។ មួយផ្នែកទៀត ហើយខ្ញុំមិនបានលើកឡើងអំពីរឿងនេះទេ ប៉ុន្តែខ្ញុំគិតថា ខ្ញុំនឹងសង្ឃឹម ឬរំពឹងថា យើងមានប្រព័ន្ធនៅកន្លែងដែលសាលារៀននីមួយៗមានក្រុមសង្គ្រោះបន្ទាន់ ហើយក្រុមនោះនឹងជួបប្រជុំគ្នាជាប្រចាំ ដើម្បីឲ្យពួកគេមានផែនការខ្លះ។ ដឹងពីអ្វីដែលត្រូវធ្វើក្នុងករណីមានអាសន្នបែបនេះ។ សូមអរគុណ។ អ្នកស្វាគមន៍។ ល្អណាស់ សូមអរគុណ។ អ្នកស្វាគមន៍។
[Van der Kloot]: វត្ថុល្អណាស់។ នេះគឺជាសេណារីយ៉ូថវិកា។
[Burke]: អ្នកចាប់ផ្តើមឆ្នាំសិក្សា 2018-19 ជាមួយនឹងផែនការថវិកាដ៏ល្អ។ នៅក្នុងខែតុលា អ្នករកឃើញថាប្រាក់ចំណូលរដ្ឋកំពុងធ្លាក់ចុះជាមួយនឹងការព្យាករណ៍ទាប ហើយអភិបាលមានគម្រោងកាត់បន្ថយចំនួន 90 ដែលនឹងប៉ះពាល់ដល់ប្រភពមូលនិធិដ៏ថ្លៃរបស់អ្នក។ តម្លៃនៃឧបករណ៍បំបែកសៀគ្វីពិសេស និងការដឹកជញ្ជូនគ្មានផ្ទះសម្បែងនឹងធ្វើឱ្យអ្នកខ្លី 250,000 ដុល្លារ។ ដូចគ្នានេះផងដែរ មានការជួសជុលអគារសង្គ្រោះបន្ទាន់ចំនួនពីរដែលមិនរំពឹងទុកដែលនឹងត្រូវការយ៉ាងហោចណាស់ $150,000 បន្ថែម។ តើអ្នកនឹងធ្វើអ្វីដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហាទាំងនេះ និងរក្សាថវិកាដែលមានតុល្យភាព? ហើយដោយវិធីនេះវាគ្រាន់តែជាខែតុលាប៉ុណ្ណោះហើយអ្នកដឹងថាបញ្ហាហិរញ្ញវត្ថុផ្សេងទៀតអាចកើតឡើងពេញមួយឆ្នាំ។ តើអ្នកនឹងណែនាំជម្រើសអ្វីខ្លះ?
[Martellone]: ដូច្នេះ ជាក់ស្តែង ការដែលរឿងនេះកើតឡើងនៅដើមឆ្នាំ បានបង្កើតបញ្ហាបន្តិចបន្តួច ព្រោះអ្នកមានការចំណាយផ្សេងៗដែលនឹងកើតឡើង ប្រហែលជានៅឆ្នាំក្រោយ។ ដូច្នេះរឿងមួយដែលខ្ញុំគិតថាខ្ញុំនឹងធ្វើយ៉ាងសកម្ម មុនពេលដែលខ្ញុំដឹងអំពីរឿងនេះ ហើយជារឿយៗអ្វីដែលអគ្គនាយកមួយចំនួនជ្រើសរើសធ្វើនោះគឺ ពេលខ្លះពួកគេប្រមូលថវិកាបន្ថែមមួយចំនួនដោយដាក់ទុនលើអ្វីដែលគេហៅថា ភាពខុសគ្នានៃប្រាក់ខែ។ ដូច្នេះអ្វីដែលកើតឡើងគឺថា ខ្ញុំនឹងបញ្ចេញអាថ៌កំបាំងចេញ។ ប៉ុន្តែក្នុងករណីណាក៏ដោយ ដូច្នេះអ្នកប្រហែលជានិយាយថាយើងនឹងជួលមនុស្ស ហើយយើងនឹងដាក់មួកលើការជួលចៅហ្វាយនាយបូកប្រាំមួយ។ ហើយបន្ទាប់មកអ្នកមានសាកសពមនុស្សដែលចូលនិវត្តន៍ ហើយបន្ទាប់មកអ្នកមានមនុស្សដែលចូលមកក្រោមភាពខុសគ្នានៃប្រាក់ខែ។ ហើយបទពិសោធន៍របស់ខ្ញុំជាមួយនឹងរឿងនោះគឺថា ជាញឹកញាប់នាំឱ្យលុយមានហោប៉ៅធំមួយចំនួន។ ជាក់ស្តែង អ្នកមិនដែលដឹងទេ ប្រហែលជាដល់ដំណាច់ឆ្នាំ។ ប៉ុន្តែអ្នកប្រហែលជាដឹងថាចូលឆ្នាំសិក្សាហើយ បើអ្នកបានធ្វើការជួល កន្លែងដែលការជួលកំពុងកើតឡើងទាក់ទងនឹងអ្វីដែលអ្នកបានរំពឹងទុកសម្រាប់ប្រាក់ខែ។ ដូច្នេះអ្នកប្រហែលជាដឹងមុនថាអ្នកមានលុយខ្លះ។ បំណែកផ្សេងទៀតដែលខ្ញុំអាចពិចារណា នៅពេលដែលអ្នកកំពុងសម្លឹងមើល $400,000 ក្តីសង្ឃឹមរបស់ខ្ញុំនឹងមាន ហើយខ្ញុំជឿថាខ្ញុំបានឃើញរឿងនេះនៅក្នុងព័ត៌មានថវិកាមួយចំនួនរបស់អ្នកនៅពេលខ្ញុំមើល គឺថាមានលុយដែលស្រុកបានថវិកាសម្រាប់ជួសជុល។ ដូច្នេះហើយម្តងទៀត ប្រសិនបើស្រុកមានថវិកាសម្រាប់ជួសជុល នោះមានថវិកាដែលជាថវិកាកែលម្អដើមទុនដែលមានថវិកា។ វាប្រហែលជាមិនគ្របដណ្តប់លើអ្វីទាំងអស់នោះទេ ប៉ុន្តែខ្ញុំគិតថា នោះជាផ្នែកមួយនៃតំបន់នោះនឹងមានសេរីភាព។ បំណែកផ្សេងទៀត ពេលខ្លះខ្ញុំគិតថា អ្នកប្រហែលជាត្រូវធ្វើការសម្រេចចិត្តមួយចំនួនទៀតអំពីរឿងដែលអាចកើតឡើងនៅពេលក្រោយក្នុងឆ្នាំ ហើយបន្ទាប់មកផ្លាស់ប្តូរប្រាក់នៅជុំវិញ ជាក់ស្តែង ដើម្បីគណនាការខ្វះខាត។ ហើយការគិតអំពីខ្ញុំមានន័យថា ជាក់ស្តែងអ្នកមិនដែលដឹងទេ។ គំរូពីរដ្ឋគឺថា ជាទូទៅពួកគេទទួលបានថវិកាគ្រប់គ្រាន់។ ដូច្នេះហើយ ខ្ញុំគិតថាត្រូវតែមានអ្វីមួយដើម្បីប្រមើលមើលការខ្វះខាត ឬការជួសជុលដែលមិនរំពឹងទុកផ្សេងទៀត។ ខ្ញុំគិតថាក្តីសង្ឃឹមរបស់ខ្ញុំគឺថាអាចមានមូលនិធិផ្សេងទៀតដូចជា នេះជាថ្មីទៀតនឹងមិនត្រូវបានគេពេញចិត្តទេ ប៉ុន្តែប្រសិនបើមានប្រាក់សម្រាប់ការអភិវឌ្ឍជំនាញវិជ្ជាជីវៈ ហើយខ្ញុំគិតថាខ្ញុំអាចរៀបចំប្រាក់ខ្លះឬផ្តល់ប្រាក់ដែលខ្ញុំអាចធ្វើចលនាបាន ខ្ញុំនឹង ធ្វើកិច្ចការមួយចំនួន ដើម្បីគ្របដណ្តប់ការខ្វះខាត។ ខ្ញុំនឹងសម្លឹងមើលយ៉ាងហោចថា តើអ្វីទៅដែលមនុស្សម្នាក់អាចជាក់ស្តែងមិនប៉ះពាល់ដល់ការបើកប្រាក់បៀវត្សរ៍ ហើយបន្ទាប់មកអ្វីដែលនឹងមិនប៉ះពាល់ដល់កុមារ។ ដូច្នេះខ្ញុំនឹងមើលប្រភពចំណូលផ្សេងទៀតដើម្បីមើលកន្លែងដែលខ្ញុំអាចផ្លាស់ទីប្រាក់មុនគេ។
[Burke]: សំណួរតាមដានរបស់ខ្ញុំ។
[Van der Kloot]: ខ្ញុំមានសំណួរមួយ។ តើអ្នកមានសំណួរសម្រាប់ពួកយើងទេ? សូមអភ័យទោស តើអ្នកមានសំណួរសម្រាប់ពួកយើងទេ?
[Martellone]: ខ្ញុំគិតថា ខ្ញុំចង់ដឹងពីគណៈកម្មការសាលា បើខ្ញុំសួរអ្នក តើអ្នកជឿថាអ្វីនឹងក្លាយជាបញ្ហាប្រឈមដ៏ធំបំផុតរបស់សាលារដ្ឋជំនាន់ក្រោយ តើអ្នកនឹងផ្តល់យោបល់អ្វីខ្លះ? ប្រសិនបើអ្នកត្រូវជ្រើសរើសការប្រកួតប្រជែងដ៏អស្ចារ្យបំផុត?
[Burke]: មែនហើយ ខ្ញុំគិតថាយើងកំពុងស្ថិតក្នុងការផ្លាស់ប្តូរបន្តិចនៅពេលនេះ។ ច្បាស់ណាស់ ប៉ុន្មានខែខាងមុខ យើងត្រូវទទួលបានតាមរយៈការចរចាថវិកាជាមួយសហជីពគ្រូបង្រៀន និងសហជីពផ្សេងទៀត។ ដូច្នេះមានការងារជាច្រើនដែលត្រូវធ្វើដើម្បីពង្រឹងមូលដ្ឋាន។ ប៉ុន្តែខ្ញុំគិតថាជាឧបសគ្គធំបំផុតមួយ ដែលអ្នកណាម្នាក់អាចមើលទៅដូចជា អ្វីមួយដែលស្វាគមន៍គឺមុខតំណែងបើកចំហដែលយើងនឹងបំពេញ។ ដូច្នេះ វាពិតជាឱកាសមួយក្នុងការបង្កើតវិធីថ្មីនៃការសម្លឹងមើលវត្ថុ និងកម្រិតថាមពលថ្មីនៅក្នុងសហគមន៍។ ដូច្នេះ នោះអាចជាឱកាសមួយ ប៉ុន្តែវានឹងក្លាយជាការតស៊ូដើម្បីទទួលបានបេក្ខជនដែលមានលក្ខណៈសម្បត្តិគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីបំពេញមុខតំណែងទាំងនេះដែលត្រូវបានកាន់កាប់ដោយមនុស្សដែលមានអាណត្តិយូរនៅទីនេះ។ ខ្ញុំចង់និយាយថា នោះជាឧបសគ្គមួយដែលយើងកំពុងប្រឈមមុខ។
[Martellone]: តើអ្នកគិតថាអ្វីនឹងជាបញ្ហាប្រឈមដ៏ធំបំផុតដែលត្រូវប្រឈមមុខនឹងអគ្គនាយកបន្ទាប់?
[Ruseau]: ធ្វើឱ្យប្រសើរឡើងនូវការចូលរួមរបស់សហគមន៍ និងការទិញចូលពីគ្រប់វិស័យនៃសហគមន៍។ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាដូចជាឪពុកម្តាយគឺជាប្រភេទនៃការពិត ខ្ញុំគិតថាទាំងនោះគឺជាធាតុផ្សំរបស់យើង ប៉ុន្តែពួកគេគ្រាន់តែបង់ពន្ធរបស់យើង ហើយសហគមន៍ផ្សេងទៀតមិនបានធ្វើទេ យើងទាំងអស់គ្នានឹងមានបញ្ហា។ ដូច្នេះហើយការស្វែងរកផ្លូវសម្រាប់សហគមន៍ដែលនៅសេសសល់ មិនមែនថាគ្មាននរណាម្នាក់ក្នុងសហគមន៍ខ្វល់ខ្វាយអំពីសាលារៀនរបស់យើងនោះទេ ប៉ុន្តែយើងកំពុងធ្វើឱ្យប្រាកដថាសហគមន៍ដែលនៅសល់ដែលមិនមានកូននៅពេលនេះ។ មានភាពស្និទ្ធស្នាលនឹងការចាប់អារម្មណ៍របស់សិស្សដូចឪពុកម្តាយដែរ។ ប្រហែលជាមិនចាប់អារម្មណ៍ទេ នោះនឹងមានការងារច្រើន។ ដូច្នេះសម្រាប់ខ្ញុំ ហើយនោះមិនមែនជារឿងរយៈពេលខ្លីដែលត្រូវជួសជុលនោះទេ ប៉ុន្តែវាហាក់ដូចជាខ្ញុំថា វាគួរតែជាអាទិភាពខ្ពស់ ជានិច្ចជាកាលជារៀងរហូត។ នាំយើងទៅតាមផ្លូវនោះ។
[Martellone]: ខ្ញុំគិតថាប្រសិនបើខ្ញុំគ្រាន់តែឆ្លើយតប ខ្ញុំគិតថាផ្នែកនៃអ្វីដែលជួយមនុស្សគាំទ្រសាលារៀនគឺពិតជាតាមរយៈការដឹងពីអ្វីដែលកើតឡើងនៅក្នុងសាលារៀន។ ខ្ញុំគិតថា វានឹងធ្វើឲ្យមនុស្សចូលទៅក្នុងកន្លែងដែលអ្នកអាចធ្វើបាន។ ខ្ញុំគិតថាវាជាការយកទុនទៅលើជោគជ័យរបស់សាលា។ ដូច្នេះតាមបទពិសោធន៍របស់ខ្ញុំ វាងាយស្រួលណាស់សម្រាប់រឿងទាំងនោះដែលមិនមែនជារឿងដែលអស្ចារ្យបំផុត ឬរឿងដែលនៅខាងអវិជ្ជមានបន្តិចក្នុងការចេញ។ ហើយខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា វាពិតជាការងាររបស់ស្រុកក្នុងការលើកកម្ពស់សាលារៀន និងការអប់រំប្រកបដោយគុណភាពខ្ពស់ ដូច្នេះទោះបីជាអ្នកមិនមានកូននៅក្នុងសាលារៀនក៏ដោយ អ្នកមានអារម្មណ៍ថាអ្នកកំពុងគាំទ្រសហគមន៍កាន់តែច្រើន។ ខ្ញុំជាមនុស្សល្ងង់។
[Mustone]: ខ្ញុំដូចជាម្តាយ។ ខ្ញុំនឹងនិយាយក្នុងរយៈពេលពីរឆ្នាំកន្លះចុងក្រោយនេះ ការព្រួយបារម្ភខ្ពស់បំផុតដែលខ្ញុំឮពីឪពុកម្តាយគឺការថែទាំ និងថែទាំអគារ។ ហើយថាយើងស្ទើរតែត្រូវធ្វើបញ្ជីសារពើភណ្ឌនៃអគារទាំងអស់របស់យើង និងផែនការសម្រាប់រក្សាកម្រិតកំពូលនៃសាលារៀនជារៀងរាល់ឆ្នាំដែលយើងនៅតែហៅថាសាលាថ្មី។ នេះពិតជាសំណួរថ្មីរបស់វិទ្យាល័យ។ ដូច្នេះខ្ញុំគិតថា វាជាការប្រសើរណាស់ដែលមានអ្នកដឹងទេ ជារៀងរាល់ឆ្នាំយើងធ្វើបញ្ជីត្រួតពិនិត្យដូចគ្នា ដែលគ្រប់អគារទាំងអស់ត្រូវតែស្ថិតនៅលើកំពូល។
[Martellone]: ដូច្នេះ ដើម្បីឆ្លើយតបនឹងរឿងនោះ ផែនការរបស់ខ្ញុំគឺថា ខ្ញុំនឹងធ្វើការសាងសង់ថវិកា ខ្ញុំនឹងធ្វើការជាមួយសាលាបឋមសិក្សា និងសម្ភារៈបរិក្ខារនានា ដើម្បីទៅគ្រប់សាលារៀន ហើយតាមពិតទៅ បើអ្នកចង់តាមដាននូវអ្វីដែលបានធ្វើ និងអ្វីដែលត្រូវការ។ ត្រូវធ្វើ ហើយបន្ទាប់មករៀបចំផែនការ។ ដូច្នេះរឿងខ្លះកើតឡើងតាមរយៈផែនការមេ។ នៅពេលដែលអ្នកកំពុងមើលគ្រឿងបរិក្ខាររបស់អ្នក ហើយអ្នកកំពុងបង្កើតផែនការមេសម្រាប់ស្រុកមួយអំពីអ្វីដែលជាអាយុជីវិតនៃគ្រឿងបរិក្ខាររបស់អ្នក អ្វីដែលត្រូវធ្វើដើម្បីឱ្យពួកគេមានរាងស្អាតសម្រាប់កុមារ និងរក្សាវាឱ្យមានសុវត្ថិភាព ហើយបន្ទាប់មកក៏រក្សាវាផងដែរ។ បច្ចុប្បន្ន និងពាក់ព័ន្ធសម្រាប់ការរៀនសូត្រ។ ហើយអ្នកដឹងទេ នោះជាភស្តុតាងដែលខ្ញុំនៅជាន់ទីបីនៃវិទ្យាល័យក្នុងបន្ទប់ពិសោធន៍វិទ្យាសាស្ត្រ។ ប៉ុន្តែការងារបែបនោះលើសម៉ោងត្រូវតែកើតឡើងនៅគ្រប់សាលា។ ហើយតាមបទពិសោធន៍របស់ខ្ញុំគឺអញ្ចឹងហើយ នេះមិនមែនជាការរិះគន់ស្រុកទេ ព្រោះខ្ញុំធ្លាប់ឃើញរឿងនេះនៅស្រុកជាច្រើន គឺវាងាយស្រួលក្នុងការពន្យាពេលថែទាំ ឬគម្រោងធំជាងពេលដែលអ្នកមិនមានលុយច្រើន។ ដូច្នេះហើយ អ្នកត្រូវតែសកម្មក្នុងការមើលនោះ។ ដូច្នេះក្តីសង្ឃឹមរបស់ខ្ញុំគឺ ជាមួយនឹងការខិតចូលមកដល់នៃរដូវកាលថវិកា សូមទៅទស្សនាសាលារៀនជាមួយនាយកដ្ឋានសម្ភារៈបរិក្ខារ រកមើលនូវអ្វីដែលត្រូវធ្វើ និងការព្យាករណ៍ទុកជាមុន។ ការងារមួយចំនួនប្រហែលជាកំពុងរៀបចំផែនការមេ។ ហើយបន្ទាប់មកបំណែកផ្សេងទៀតគឺគ្រាន់តែជីកតាមកាលកំណត់នៅក្នុងអគារ។ ប្រសិនបើអ្នកឆ្លងកាត់អគារមួយ អ្នកអាចមើលឃើញជាញឹកញាប់នូវអ្វីដែលត្រូវធ្វើ។
[SPEAKER_02]: ដូច្នេះខ្ញុំនឹងនិយាយអំពីស្ថិរភាពក្នុងស្រុក និងការភ័យខ្លាចរបស់អ្នកមិនស្គាល់។ ដូច្នេះផ្ទៃក្នុង មានការផ្លាស់ប្តូរជាច្រើនកើតឡើង។ ចាប់ពីលេខារហូតដល់អ្នកយាមរហូតដល់គ្រូបង្រៀន និងអ្នកគ្រប់គ្រង មនុស្សចូលចិត្តភាពស៊ីសង្វាក់គ្នា និងបន្តដែលអគ្គនាយកបាននាំមកជូនយើង។ ដូច្នេះ ខ្ញុំគិតថា បញ្ហាប្រឈមមួយនឹងមានតែការរក្សាស្ថិរភាពនោះក្នុងស្រុករបស់យើង។
[Martellone]: ដូច្នេះខ្ញុំបានចែករំលែកជាមួយក្រុមមួយកាលពីថ្ងៃមុន ខ្ញុំគិតថាវាជាសុភាពបុរសដែលដាក់ឈ្មោះថា James Comer មិនមែន James Comey គាត់ក៏ល្បីនៅពេលនេះដែរ។ ប៉ុន្តែលោក James Comer គឺជាសាស្ត្រាចារ្យនៅមហាវិទ្យាល័យ ហើយគាត់បាននិយាយថា គ្មានការរៀនសូត្រសំខាន់ណាមួយកើតឡើងដោយគ្មានទំនាក់ទំនងសំខាន់នោះទេ។ ហើយអ្នកអាចនិយាយបានយ៉ាងងាយថា នោះជាទំនាក់ទំនងរវាងគ្រូ និងសិស្សក្នុងថ្នាក់។ ប៉ុន្តែការពិតគឺថាមនុស្សផ្សេងទៀតរួមចំណែកដល់ការរៀនសូត្ររបស់សិស្ស។ ដូច្នេះ ជាឧទាហរណ៍ វាជាបន្ទុករបស់មនុស្សក្នុងការកសាងទំនាក់ទំនង។ វាអាស្រ័យទៅលើអគ្គនាយកក្នុងការកសាងទំនាក់ទំនងជាមួយលេខាធិការ និងមនុស្សផ្សេងទៀត។ ដើម្បីស្គាល់ពួកគេ ដើម្បីឱ្យពួកគេធ្វើការងារប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាពបំផុត។ ហើយខ្ញុំគិតថាផ្នែកនៃការចូលមកជាក់ស្តែងពាក់ព័ន្ធនឹងផែនការចូល ខ្ញុំគិតថាអ្នកដឹងហើយ ប៉ុន្តែផ្នែកផ្សេងទៀតដែលដើរទន្ទឹមនឹងផែនការចូលគឺពិតជាដំណើរការដើម្បីកសាងទំនាក់ទំនងយ៉ាងឆាប់រហ័ស ដូច្នេះនៅពេលមានការផ្លាស់ប្តូរ។ មនុស្សមានអារម្មណ៍ថាមាននរណាម្នាក់ដែលពួកគេអាចនិយាយជាមួយ ដែលពួកគេអាចទុកចិត្តបាន ហើយវានឹងជួយពួកគេរុករកការផ្លាស់ប្តូរនោះ។ ខ្ញុំគិតថាវាពិតជាសំខាន់ ហើយខ្ញុំជឿថា ភាពរឹងមាំរបស់ខ្ញុំគឺការកសាងទំនាក់ទំនង ហើយខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា នោះហើយជាមូលហេតុដែលខ្ញុំអាចក្លាយជាអ្នកគ្រប់គ្រងដ៏ជោគជ័យម្នាក់ ព្រោះខ្ញុំបង្កើតទំនាក់ទំនងទាំងនោះ ហើយបន្ទាប់មកនៅពេលដែលការផ្លាស់ប្តូរចាំបាច់ត្រូវតែកើតឡើង។ ពួកគេជាអ្នកដែលប្រើកម្មវិធីរុករករបស់ពួកគេ។ សូមអរគុណ។ អ្នកស្រី ក្រេស?
[Kreatz]: ខ្ញុំគិតថាវាជាអ្វីដែលបានលើកឡើងមុននេះ វាគ្រាន់តែជាការទំនាក់ទំនងប៉ុណ្ណោះ។ ឪពុកម្តាយជាច្រើនតែងតែនិយាយថាពួកគេចង់ឮការទំនាក់ទំនងជាច្រើន និងអ្វីដែលកំពុងកើតឡើងនៅក្នុងសាលារៀន។ ការឆ្លើយតបល្អណាស់រវាងអគ្គនាយក និងខ្ញុំស្មានថាមានការចូលរួមពីសហគមន៍។ ដូច្នេះរឿងទាំងនោះជារឿងមួយចំនួនដែលសំខាន់សម្រាប់អគ្គនាយកផងដែរ។
[Martellone]: ដូច្នេះខ្ញុំនឹងចែករំលែកជាមួយអ្នក ខ្ញុំបានដើរ។ ខ្ញុំបានស្វែងយល់ពីរបៀបដែលខ្ញុំចង់ដឹងថាតើខ្ញុំនៅឆ្ងាយប៉ុណ្ណាពីសាលាទាំងអស់របស់អ្នកពីកន្លែងដែលខ្ញុំរស់នៅ។ ដូច្នេះខ្ញុំអាចធ្វើវាទៅប្រហែលជាបួន ឬប្រាំនៃសាលាក្នុងការប្រហែលជាតិចជាងការដើរ 10 នាទី។ ហើយនោះជាការចាប់ផ្តើមល្អណាស់។ ខ្ញុំមានកង់មួយដែរ ខ្ញុំអាចនឹងជិះកង់ប្រសិនបើខ្ញុំត្រូវការ។ ខ្ញុំគិតថាអត្ថប្រយោជន៍មួយនៃការនៅក្នុងសហគមន៍គឺថាខ្ញុំអាចជានិងអាចនៅក្នុងព្រឹត្តិការណ៍។ អ៊ុំ ហើយអ្នកដឹងទេ ខ្ញុំប្រាកដថាអ្នកប្រហែលជាកំពុងគិតហើយ មិនអីទេ ដូច្នេះតើអ្នកអាចនឹងមានព្រឹត្តិការណ៍ប៉ុន្មានដែរ ព្រោះមនុស្សត្រូវការការងារដូចជា Alan's។ ប៉ុន្តែអ្វីដែលខ្ញុំនឹងចែករំលែកជាមួយអ្នកគឺថា អ្នកដឹងទេថាសម្រាប់ខ្ញុំ ខ្ញុំពិតជាអ្វីដែលធ្វើឱ្យខ្ញុំមានភាពរឹងមាំ និងថាមពលខ្លាំងគឺការនៅក្នុងសាលារៀន និងនៅក្នុងសហគមន៍ និងធ្វើការងារនោះ។ ដូច្នេះខ្ញុំស្រមៃខ្លួនឯង មានវត្តមាន។ បំណែកមួយទៀតគឺពិតជាប្រភេទនៃការធ្វើសារពើភ័ណ្ឌ ហើយសម្លឹងមើលការទំនាក់ទំនង និងរបៀបដែលយើងទំនាក់ទំនង។ ហើយតើមានការរំពឹងទុកអ្វីខ្លះជុំវិញទំនាក់ទំនង? ដូច្នេះបទពិសោធន៍របស់ខ្ញុំគឺ ខ្ញុំបានទៅស្រុកមុនពេលដែលពួកគេបាននិយាយថា យើងចង់ឱ្យអ្នកប្រាកដថាអ្នកឆ្លើយតបទៅអ៊ីមែលក្នុងរយៈពេល 48 ម៉ោង។ ដូច្នេះតើអ្វីជាការរំពឹងទុកសមហេតុផល? ដូច្នេះប្រសិនបើមនុស្សមិនច្បាស់លាស់ជុំវិញការរំពឹងទុកសម្រាប់ការប្រាស្រ័យទាក់ទងគ្នានោះ ជួនកាលវាអាចនាំឱ្យមានបញ្ហាមួយចំនួន។ ដែលអ្នកប្រើ។ ដូច្នេះ ជាឧទាហរណ៍ ពេលខ្លះ ពេលខ្ញុំមានពេល សរសេរប្លុកខ្លះ។ ខ្ញុំមិនសរសេរប្លុកប្រាំផ្សេងគ្នាទេ។ ខ្ញុំយកមួយដុំ ហើយខ្ញុំដាក់វានៅលើផ្នែកជាច្រើននៃប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយសង្គម។ ដូច្នេះខ្ញុំគិតថាវាជាប្រភេទនៃផងដែរ ប្រសិនបើអ្នកនឹង ឆ្លាតវៃអំពីរបៀបដែលអ្នកទទួលបានទំនាក់ទំនងទៅកាន់មនុស្ស និងប្រព័ន្ធអ្វីដែលអ្នកប្រើដើម្បីទំនាក់ទំនង។ និងថាតើអ្នកទំនាក់ទំនងញឹកញាប់ប៉ុណ្ណា។ ខ្ញុំគិតថាទាំងនេះគឺជារឿងសំខាន់។ ឪពុកម្តាយអាចទុកចិត្តកូនមកលើយើងរាល់ថ្ងៃ ហើយមិនមែនរយៈពេលមួយម៉ោងទេ។ ពួកគេបញ្ជូនកូនរបស់ពួកគេមកពួកយើងយ៉ាងហោចណាស់ប្រាំមួយម៉ោងក្នុងមួយថ្ងៃ ប្រសិនបើមិនយូរមុន និងក្រោយពេលថែទាំសាលា។ ហើយខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា ទំនួលខុសត្រូវរបស់យើងគឺការប្រាស្រ័យទាក់ទងជាមួយពួកគេតាមរបៀបដែលមានន័យ និងជួយប្រាប់ពួកគេអំពីការងារ ហើយបន្ទាប់មកបង្កើតការគាំទ្រ។ ខ្ញុំមិនដែលមើលស្រាលឥទ្ធិពលនៃការប្រាស្រ័យទាក់ទងគ្នារវាងមនុស្សម្នាក់ទៅមនុស្សម្នាក់ឡើយ។ នោះសម្រាប់ខ្ញុំពិតជាសំខាន់។ ប៉ុន្តែបន្ទាប់មកក៏ស្វែងរកវិធីផ្សេងទៀតដើម្បីទាញយកប្រយោជន៍ពីការទំនាក់ទំនងជាមួយឪពុកម្តាយ និងសហគមន៍ទាំងមូលផងដែរ។
[Burke]: ល្អណាស់។ បាទ អរគុណច្រើន វាពិតជារីករាយដែលបានមកលេងសហគមន៍ Lexington របស់អ្នក ហើយពិតជាបានស្គាល់មនុស្សដែលអ្នកធ្វើការជាមួយ។ ពួកគេទាំងអស់បាននិយាយយ៉ាងខ្លាំងពីអ្នក ប្រាកដជាមានសេចក្តីប្រាថ្នាខ្ពស់សម្រាប់អ្នក។ ដូច្នេះអ្នកមានការគាំទ្រច្រើននៅក្នុងបរិយាកាសបច្ចុប្បន្នរបស់អ្នក។ ដូច្នេះ យើងសូមអរគុណចំពោះការវិនិយោគលើយើង ហើយយើងនឹងទាក់ទងគ្នាក្នុងពេលឆាប់ៗ។
[SPEAKER_05]: សូមអរគុណ។
[Burke]: សូមអរគុណ។